- « Poprzednia
- 1
- …
- 3522
- 3523
- 3524
- 3525
- 3526
- 3527
- 3528
- …
- 3540
- Następna »
t. 664-665
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Takty te w intencji Chopina miały być dokładnym powtórzeniem t. 213-214. W tekście głównym podajemy więc wskazówkę dolce w t. 664, zgodnie z Chopinowskim wpisem w t. 213 w KF (→Wn1). W późniejszych Wn określenie przesunięto dowolnie do t. 665, zapewne w analogii do t. 81-82. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
t. 664-665
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym podajemy znak wpisany przez Chopina w KF (→Wn1) w t. 213-214. W późniejszych Wn – podobnie jak w analogicznych t. 81-82 i 213-214 – znak umieszczono dowolnie pomiędzy a dolce. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||
t. 665-666
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Palcowanie w WfD dość wyraźnie odbiega wielkością i krojem od innych wpisów w tym egzemplarzu, tak iż nie wydaje się, by mogło wyjść spod ręki Chopina lub panny O'Meara. Mimo to, jest to palcowanie praktycznie identyczne z tym, które Chopin wpisał nad podobnym pochodem chromatycznych kwart w egzemplarzu Grand Duo Concertant Dbop. 29, należącym do panny Forest. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
|||||
t. 666-669
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym odtwarzamy widełki według KF (→Wn1), w której wpisał je Chopin (w t. 215-218 – patrz uwaga do t. 658-682). Zmiany zakresu znaków wprowadzone w Wn2 (→Wn3) nie wynikają z pisowni Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||
t. 667-670
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Notacja źródeł, w której tryl na fis2(3) zdublowany jest w zapisie tremolanda, powstała w wyniku uzupełnienia w korekcie Wf notacji takiej, jak w analogicznych t. 329-332. Zmiana miała zapewne na celu sprecyzowanie, w jaki sposób należy połączyć oba elementy tej figury, w szczególności którą nutę trylu – górną czy główną – grać jako pierwszą. Ostateczny rezultat tej korekty nie został jednak przez Chopina w pełni skontrolowany, o czym świadczy pozostawienie kilku wyraźnych błędów (patrz sąsiednia uwaga). Jest też możliwe, że Chopin uległ tu wpływowi np. wydawcy, gdyż w napisanym jako pierwszy, ale wydanym trzy lata później Koncercie f (cz. I, t. 179-180 i 335-336) zachował swoją oryginalną, pomysłową i ekonomiczną pisownię. Z tych względów w tekście głównym podajemy notację pierwotną, analogiczną do ekspozycji. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3522
- 3523
- 3524
- 3525
- 3526
- 3527
- 3528
- …
- 3540
- Następna »