Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 667

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako górną nutę tremolanda Wf ma c3 zamiast​​​​​​​ h2, którego należałoby się spodziewać, biorąc pod uwagę następne takty i analogiczną frazę w t. 329-332. Oczywistą pomyłkę sprostowano zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 667-670

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf wewnętrzne, dublujące tryl nuty tremolanda nie mają kropek przedłużających. Niedokładność tę poprawiono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 667

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wa przed oktawą H1-H i półnutą h2 dodano ostrzegawcze kasowniki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 667

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

marcato pomiędzy pięcioliniami w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.           EZnieU

marcato nad l.r. w Wn

..

Określenie marcato niemal na pewno odnosi się do tematycznego motywu l.r., na co wskazuje sens tej wskazówki oraz porównanie z analogicznym t. 229. Sztycharze często umieszczali określenia i inne znaki w niewłaściwym miejscu lub przydzielali je do niewłaściwej ręki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 667-670

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 i  w Wf

!!!   miniat: nic.              

​​​​​​​​​​​​​​ ​w Wn​​​​​​ i Wa

proponowanych przez redakcję​​​​​​​

..

W tekście głównym przedłużamy wężyki pod­kreślające trwanie trylów. Zasięg wężyków ani to, czy w ogóle użyto ich w zapisie, nie wpływa w zasadzie na sposób wykonania trylu, toteż wybieramy naj­bardziej sugestywną notację. Chopin zapisywał dłuższe, ciągłe tryle w różny sposób – por. np. Walc Des op. 64 nr 1, t. 69-72.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn