- « Poprzednia
- 1
- …
- 3523
- 3524
- 3525
- 3526
- 3527
- 3528
- 3529
- …
- 3540
- Następna »
t. 667
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Jako górną nutę tremolanda Wf ma c3 zamiast h2, którego należałoby się spodziewać, biorąc pod uwagę następne takty i analogiczną frazę w t. 329-332. Oczywistą pomyłkę sprostowano zarówno w Wn, jak i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 667-670
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf wewnętrzne, dublujące tryl nuty tremolanda nie mają kropek przedłużających. Niedokładność tę poprawiono w pozostałych wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne |
||||||
t. 667
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wa przed oktawą H1-H i półnutą h2 dodano ostrzegawcze kasowniki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||
t. 667
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Określenie marcato niemal na pewno odnosi się do tematycznego motywu l.r., na co wskazuje sens tej wskazówki oraz porównanie z analogicznym t. 229. Sztycharze często umieszczali określenia i inne znaki w niewłaściwym miejscu lub przydzielali je do niewłaściwej ręki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 667-670
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym przedłużamy wężyki podkreślające trwanie trylów. Zasięg wężyków ani to, czy w ogóle użyto ich w zapisie, nie wpływa w zasadzie na sposób wykonania trylu, toteż wybieramy najbardziej sugestywną notację. Chopin zapisywał dłuższe, ciągłe tryle w różny sposób – por. np. Walc Des op. 64 nr 1, t. 69-72. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3523
- 3524
- 3525
- 3526
- 3527
- 3528
- 3529
- …
- 3540
- Następna »