Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 302

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 po  w A

! miniat: wycinek.                   EZTU

Akcent długi pod f w Wn (→Wf1Wf2)

EZnieU1

Akcent krótki w Wa i WfSB

..

Krótki znak  można traktować jako akcent stowarzyszony z początkowym  lub widełki diminuendo, co zresztą w tym kontekście nie wpływa praktycznie na znaczenie tego znaku. Natomiast umieszczenie go pod 1. szesnastką f, jak jest w Wn (→Wf,Wa), z pewnością jest sprzeczne z zapisem A i intencją Chopina. Różnice długości znaku w poszczególnych wydaniach odpowiadają zapewne różnym jego interpretacjom przez sztycharzy: ci, którzy uznali go za akcent, dali krótki akcent (Wa i WfSB), natomiast diminuendo przybrało formę akcentu długiego, który figuruje w Wn (→Wf1Wf2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 302-304

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (→Wn) i Wa2

! miniat: wycinek, t. 302 i 304, z każdego po 3 pierwsze ćwierćnuty, tylko górna 5-linia.               krótkie zamiast długich

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU

..

Krótkie akcenty w t. 302 i 304 to zdaniem redakcji, niedokładność pisowni A (→Wn), dlatego w tekście głównym proponujemy akcenty długie, takie jak w poprzedniej frazie. W Wa2 akcenty dodano na podstawie Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 302

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akord w A (→Wn) i Wf2 (→Wa)

! miniat: wycinek, ten akord, tylko górna 5-linia.              TGTU = główka as2

Septyma w Wf1

Tu bez kliszy 

..

Brak as2 w Wf1 to – tak jak w t. 294 – niemal na pewno charakterystyczne przeoczenie związane z położeniem nuty na skrzyżowaniu laseczki akordu z linią dodaną. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 302-309

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

cresc. - - do t. 309 w A

! miniat: jw. (302 + 308-309).                 jak TGTU, ale bez 2 ostatnich kreseczek 

cresc. - - do końca t. 309 w Wn

TGTU z wszystkimi kreseczkami 

 w t. 309 w Wf (→Wa1)

EZnieU

cresc. - - i  w Wa2

EZnieU2 + EZnieU

cresc. - - i , alternatywna propozycja redakcji

EZTU tylko do końca t. 308 + EZnieU

..

Wielotaktowe określenie cresc. - - Chopin dopisał – wraz z szeregiem innych wskazówek w tym fragmencie – w A po sporządzeniu [KF], co tłumaczy jego brak w Wf (→Wa1). W samym Wf (lub wcześniej w [KF]) znajdujemy tylko  w t. 309, które jako niemal na pewno autentyczne można traktować jako alternatywną koncepcję doprowadzenia do kulminacyjnego akordu w t. 310.
W zapisie A zwraca uwagę, że kreseczki wyznaczające zakres crescenda nie dochodzą do końca t. 309, a tym samym do  i  w t. 310. W Wn uznano to za nieznaczącą niedokładność i przedłużono ciąg kreseczek do końca taktu. Tę naturalną interpretację zapisu A podajemy w tekście głównym. Być może jednak Chopin zawahał się przy wpisywaniu kreseczek, rozważając użycie w ostatnim takcie jakiegoś innego oznaczenia, np. właśnie  jak w Wf, a następnie zajął się czymś innym bez podjęcia decyzji. Możliwość tę uwzględniamy jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 302-303

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

Palcowanie Wa

pod, od Fis: 313132 | 0002 3412

..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury l.r. dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa