mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 302

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

po w A

Akcent długi pod f w Wn (→Wf1→Wf2)

Akcent krótki w Wa i WfSB

Krótki znak można traktować jako akcent stowarzyszony z początkowym lub widełki diminuendo, co zresztą w tym kontekście nie wpływa praktycznie na znaczenie tego znaku. Natomiast umieszczenie go pod 1. szesnastką f, jak jest w Wn (→Wf,Wa), z pewnością jest sprzeczne z zapisem A i intencją Chopina. Różnice długości znaku w poszczególnych wydaniach odpowiadają zapewne różnym jego interpretacjom przez sztycharzy: ci, którzy uznali go za akcent, dali krótki akcent (Wa i WfSB), natomiast diminuendo przybrało formę akcentu długiego, który figuruje w Wn (→Wf1→Wf2).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 302-304

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (→Wn) i Wa2

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Akcenty długie proponowane przez redakcję

Krótkie akcenty w t. 302 i 304 to zdaniem redakcji, niedokładność pisowni A (→Wn), dlatego w tekście głównym proponujemy akcenty długie, takie jak w poprzedniej frazie. W Wa2 akcenty dodano na podstawie Wn1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 302

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akord w A (→Wn) i Wf2 (→Wa)

Septyma w Wf1

Brak as² w Wf1 to – tak jak w t. 294 – niemal na pewno charakterystyczne przeoczenie związane z położeniem nuty na skrzyżowaniu laseczki akordu z linią dodaną. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 302-309

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

cresc. - - do t. 309 w A

cresc. - - do końca t. 309 w Wn

w t. 309 w Wf (→Wa1)

cresc. - - i w Wa2

cresc. - - i , alternatywna propozycja redakcji

Wielotaktowe określenie cresc. - - Chopin dopisał – wraz z szeregiem innych wskazówek w tym fragmencie – w A po sporządzeniu [KF], co tłumaczy jego brak w Wf (→Wa1). W samym Wf (lub wcześniej w [KF]) znajdujemy tylko w t. 309, które jako niemal na pewno autentyczne można traktować jako alternatywną koncepcję doprowadzenia do kulminacyjnego akordu w t. 310.
W zapisie A zwraca uwagę, że kreseczki wyznaczające zakres crescenda nie dochodzą do końca t. 309, a tym samym do i w t. 310. W Wn uznano to za nieznaczącą niedokładność i przedłużono ciąg kreseczek do końca taktu. Tę naturalną interpretację zapisu A podajemy w tekście głównym. Być może jednak Chopin zawahał się przy wpisywaniu kreseczek, rozważając użycie w ostatnim takcie jakiegoś innego oznaczenia, np. właśnie jak w Wf, a następnie zajął się czymś innym bez podjęcia decyzji. Możliwość tę uwzględniamy jako rozwiązanie alternatywne.