A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 302-309

cresc. - - do t. 309 w A

! miniat: jw. (302 + 308-309).                 jak TGTU, ale bez 2 ostatnich kreseczek 

cresc. - - do końca t. 309 w Wn

TGTU z wszystkimi kreseczkami 

 w t. 309 w Wf (→Wa1)

EZnieU

cresc. - - i  w Wa2

EZnieU2 + EZnieU

cresc. - - i , alternatywna propozycja redakcji

EZTU tylko do końca t. 308 + EZnieU

Wielotaktowe określenie cresc. - - Chopin dopisał – wraz z szeregiem innych wskazówek w tym fragmencie – w A po sporządzeniu [KF], co tłumaczy jego brak w Wf (→Wa1). W samym Wf (lub wcześniej w [KF]) znajdujemy tylko  w t. 309, które jako niemal na pewno autentyczne można traktować jako alternatywną koncepcję doprowadzenia do kulminacyjnego akordu w t. 310.
W zapisie A zwraca uwagę, że kreseczki wyznaczające zakres crescenda nie dochodzą do końca t. 309, a tym samym do  i  w t. 310. W Wn uznano to za nieznaczącą niedokładność i przedłużono ciąg kreseczek do końca taktu. Tę naturalną interpretację zapisu A podajemy w tekście głównym. Być może jednak Chopin zawahał się przy wpisywaniu kreseczek, rozważając użycie w ostatnim takcie jakiegoś innego oznaczenia, np. właśnie  jak w Wf, a następnie zajął się czymś innym bez podjęcia decyzji. Możliwość tę uwzględniamy jako rozwiązanie alternatywne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Poprawki A, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki, Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.