mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 275

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez określenia w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

a tempo w Wn3

EZnieU2
..

Określenie a tempo dodane w Wn3 – mimo niewątpliwej trafności – z pewnością nie pochodzi od Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 275

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w źródłach

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 

Kropka staccato proponowana przez redakcję

TGTU
..

W tekście głównym dodajemy kropkę staccato także dla akordu l.r. Artykulacja taka nie ulega tu wątpliwości, a w podobnych kontekstach Chopin często uważał znaki nad pr.r. za obowiązujące także w l.r. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 275-276

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropka i klinik w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa 275 i pierwsza 276, tylko górna 5-linia.                    Tu EZnieU = kropka 275

Dwa kliniki w Wn3

EZnieU1 = klinik 276

Klinik i kropka proponowane przez redakcję

EZTU = kropka w nawiasie 276
..

Oznaczenia artykulacji w tych taktach budzą wątpliwości. Za niewątpliwą pomyłkę uważamy kropkę nad ostatnim b1 w t. 275 – osłabienie energii zawartej w tym rozpoczynającym temat, charakterystycznym, oktawowym geście wydaje się nie do pomyślenia. Nie jest jednak jasne, czy i której nuty miała ta kropka dotyczyć – potencjalne kandydatki to poprzednia ósemka (b3) i 2. ósemka t. 276 (es2), które w pozostałych wystąpieniach tematu są na ogół opatrzone znakami staccato. W naszej propozycji bierzemy pod uwagę użyteczność dodanego znaku – w t. 276 precyzuje on artykulację, która nie wynika w naturalny sposób z pozycji ręki, jak to ma miejsce w przypadku b3, po którym rękę i tak trzeba szybko przesunąć. Podobne rozwiązanie przyjęto w Wn3, można je uważać za alternatywę dla naszej propozycji. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 275

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed oktawą D-d.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 275-283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kropki i kliniki w A

! miniat: t. 275-276 (jak widać)                                   TGTU = staccata l.r. w t. 275-7, 279-283 oprócz tych w nawiasie 276 i 1. ósemki 279

Kliniki w Wn (→Wf,Wa)

wszędzie gdzie jest staccato w l.r. (z wyjątkiem 3. miary 276 i 1. ósemki 279)
..

W tekście głównym zachowujemy notację A, w którym Chopin precyzyjnie i konsekwentnie zróżnicował znaki staccato w l.r., rezerwując kliniki tylko dla podstaw basowych. Subtelności tej nie zachowano w Wn (→Wf,Wa), odtwarzając wszystkie znaki jako kliniki.
Patrz też t. 276 i 279.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki