Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 240

Akcent długi w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.            TGTU

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

Nie jest jasne, czy znak w A należy rozumieć jako akcent długi, czy diminuendo – obie wersje wydają się muzycznie akceptowalne. W tekście głównym podajemy akcent ze względu na kształt znaku, bliższy raczej akcentom. Także przypadający w tym miejscu początek motywu głosu tenorowego, podkreślonego łukiem, przemawia naszym zdaniem za akcentem. W Wn (→Wf,Wa,Ww) znak, rozciągnięty między obie ćwierćnuty, ma zdecydowanie charakter diminuenda. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.