mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Początek łuku w A, interpretacja kontekstowa

Początek łuku w Wn (→Wf→Wa)

TGTU
..

Początek łuku A jest bez wątpienia niedokładny, nie jest jednak jasne, od której nuty miał się w zamyśle Chopina zaczynać – od 2. szesnastki f1, od przetrzymanej szesnastki es1, czy może nawet od ćwierćnuty es1, jak to zinterpretowano w Wn (→Wf→Wa). Jako tekst A przyjmujemy drugą z tych możliwości ze względu na nieco podobną sytuację w poprzednim takcie. Nie mając pewności, jak należy odczytać A, w tekście głównym podajemy niebudzącą zastrzeżeń pisownię wydań (równoważną przyjętej przez nas dla A).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

F w A (→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                   EZnieU (z kropką staccato)

G proponowane przez redakcję

EZTU (z kropką)
..

Na początku taktu podajemy w tekście głównym G, występujące jako podstawa basowa w partii orkiestry, Rork. Jest bowiem nie do pomyślenia, by umieszczona w basie septyma F pozostała bez rozwiązania, przechodząc w następnym takcie na C, występujące w partii kontrabasów. Prawdopodobną przyczyną pomyłkowego wpisania w A nuty F jest wyobrażenie sobie przy pospiesznym pisaniu A tylko partii solowego fortepianu. Realnie brzmiąca linia basu (przy uwzględnieniu pedalizacji) układa się wówczas w postęp As-Ges-F:
.
Wersję z F można więc uważać za dopuszczalny wariant tylko przy ewentualnym wykonywaniu utworu bez akompaniamentu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 217-218

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

d1 powtórzone w A (→Wn→Wf→Wa1)

!!!   miniat: nic.               kaso d1 218 (EZTU)

d1 przetrzymane w Wa2 (→Wa3)

EZnieU (liga, ale bez kaso 218)
..

Przetrzymanie d1 w Wa2 (→Wa3) to dowolny dodatek adiustacji tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 217-218

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b2 w t. 73. Znak dodano już w Wn, a także w Wa2. Ponadto dodajemy pominięte w Wf bemole obniżające c1 na ces1 w t. 73 i c na ces w t. 74. Pierwszy z nich dodano zarówno w Wn, jak i Wa, natomiast drugi tylko w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 217-218

Utwór: op. 22, Polonez

Akcenty pionowe w Wa

11 pionowych,

Akcenty poziome w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 217 od 1. akcentu, tylko dolna 5-linia.              TGTU = 11 krótkich akcentów.
..

Dowolne zmiany akcentów na pionowe są charakterystyczne dla Wa – por. t. 47-50. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa