mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 260-262

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Pedalizacja w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: t. 260 i 1. ósemka 261, tylko dolna 5-linia.            EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

Pedalizacja źródeł różni się od pedalizacji analogicznych t. 108-110, w których wydaje się ona bardziej przemyślana. Zdaniem redakcji, może to być wynik np. pośpiechu przy pisaniu [A] czy przeoczenia przez Chopina poprawki wprowadzonej za pierwszym razem. Z tego względu jako alternatywę proponujemy pedalizację wzorowaną na wspomnianych taktach.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 260

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez postępu basów w ApI, Af i A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, tu A.                  tylko pauza na właściwej wysokości (na 3. linii)

Des-des i C-c w Wf i Wa3

TGTU
..

Oktawowy postęp basu w 2. połowie taktu został przez Chopina dodany w korekcie Wf1. Uzupełnienie to, zaczerpnięte niewątpliwie z Wf, wprowadzono także w Wa3. Zdaniem redakcji, to niewątpliwe ulepszenie wersji na 1 fortepian, w intencji kompozytora miało prawdopodobnie dotyczyć także wersji utworu z orkiestrą (jako uzupełnienie partii wiolonczel i kontrabasów). Kilka lat później, również tylko w wersji na 1 fortepian Chopin wprowadził zmianę w pierwszym Tutti III cz. Koncertu f op. 21. Także tam można podejrzewać, że zmieniona tekst miał dotyczyć partii orkiestry również w pełnej wersji utworu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 260

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W  nie ma  podwyższającego ges na g. To wyraźne przeoczenie można uznać za potwierdzenie pewnej dezorientacji Chopina w kwestii obowiązywania poszczególnych znaków przykluczowych – por. t. 255, gdzie podobny błąd w tym samym akordzie pozostał niezauważony także w A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Ostatni znak przykluczowy

t. 261

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Kropka staccato w Wfn

!!!ZMIANA TGTU!!!

Prawdopodobny klinik Wa

Bez znaku w Wf0 (→Wf,Wn1→Wn2→Wn3)
..

Kropka staccato wpisana przez Chopina do Wfn może być dwuznaczna: nie wiadomo, czy dotyczy ona oktawy pr.r w t. 261, czy oktawy l.r., znajdującej się w systemie tuż nad nią, w t. 256. Być może dlatego znak nie znalazł się w Wn1 (→Wn2→Wn3). Znak umieszczony w Wa również nie jest do końca jasny – choć kszałtem przypomina kilink, to w swej strukturze zawiera kropkę. Trudno zatem ostatecznie rozstrzygnąć, co zostało wpisane w Chopinowskim podkładzie dla Wa, zatem do tekstu głównego przyjmujemy kropkę staccato, wpisaną ręką Chopina w Wfn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Kliniki , Autentyczne korekty Wa

t. 261

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

We wszystkich podkładach Chopin dopisał . W Wn2 (→Wn3) dowolnie zmieniono to bardzo dla Chopina charakterystyczne oznaczenie na , stosowane przez kompozytora tylko sporadycznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn