Zagadnienia : Błędy Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

2 akcenty długie w KG

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     Tu 2 akcenty długie zamiast krótkich z TGTU

Bez akcentów w Wf

Akcent krótki w Wn1 i Wa

!!!    tylko pierwszy

2 akcenty krótkie w Wn2 (→Wn3)

!!!     TGTU

..

Tak jak w poprzednich taktach, akcenty są następstwem Chopinowskich uzupełnień w KG i (najprawdopodobniej) w podkładzie do Wa. Dwa pierwsze znaki są przy tym wyraźnie dłuższe, wynika to jednak zdaniem redakcji z chęci wyraźnego zapisania znaków nachodzących na łuk. Brak drugiego z nich w Wn1 to przypuszczalnie przeoczenie (por. uwagę dotyczącą akordu l.r.), trudno natomiast stwierdzić, jak doszło do pominięcia tego znaku w Wa.

Patrz też uwaga o artykulacji w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

as w akordzie w KG, Wf, Wa1 (→Wa2) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     TGTU (as)

Bez as w akordzie w Wn1 i Wa3

!!!      Tu pusta klisza 

..

Pominięcie nuty as w 2. akordzie mogłoby być korektą Chopina, wprowadzoną wraz ze zmianami w Etiudzie As nr 1. Kompozytor mógł bowiem uznać akord bez as za ulepszenie ze względu na nieco przejrzystsze brzmienie, przy zachowaniu zarówno kompletności struktury harmonicznej, jak i logiki prowadzenia głosów. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest tu jednak przeoczenie sztycharza, gdyż w tej Etiudzie – tak jak w pozostałych, oprócz pierwszej – brak w Wn1 innych śladów ewentualnych ingerencji Chopinowskich, a opuszczenia wyraźnie zapisanej w podkładzie nuty zdarzały się w pierwszym wydaniu niemieckim, np. w Etiudzie a nr 4, t. 37. Wersję Wn1 powtórzono w Wa3, natomiast w Wn2 (→Wn3) wprowadzono czterodźwiękową wersję podkładu (KG).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 9-13

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W KG (→Wn1), Wf i Wa nie ma kasowników podwyższających ces na c w t. 9 i 13 oraz ces1 na c1 w t. 12. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, a znaki zostały dopisane w WfD (w t. 9) oraz WfJ i WfS (wszystkie).
W Wn1 pominięto ponadto podwyższający ces1 na c1 w t. 10. Wn2 (→Wn3) ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 34

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Bez znaków w źródłach (odczyt dosłowny – Ces-ces)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      Tu pusta klisza 

Interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję (C-c)

..

Brak kasowników podwyższających Ces-ces na C-c jest niemal na pewno pomyłką Chopina, mimo że tego rodzaju przeoczenia znaków wprowadzających alterację nie są częste (ale zdarzają się, np. w Etiu­dzie f nr 2, t. 56). Oktawa C-c mogła się wydawać nie wymagającą kasowników z następujących powodów:

  • Chopin niejednokrotnie nie był pewien, czy ostatni lub następny po nim znak przykluczowy obowiązuje, czy nie, zwłaszcza przy większej ich liczbie (por. np. Etiudę gis nr 6, t. 7-8).
  • postępy chromatyczne są charakterystyczne dla struktury melodycznej szeregu fragmentów Etiudy, np. w t. 1-3, 10, 23-24 (w tym ostatnim występują także w strukturze harmonicznej). Ostatnim takim fragmentem są właśnie t. 32-36;
  • postęp harmoniczny na przejściu t. 34-35 miał prawdopodobnie nawiązywać do postępu w t. 32-33, gdzie występuje C-c. Mechanizm psychologi­czny przeoczenia kasowników mógł zatem być podobny do tego, który odpowiadał za pominięcia znaków aktualnej tonacji – tutaj pominięte były­by znaki aktualnego kontekstu harmonicznego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG