Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 230-231

Utwór: op. 42, Walc As-dur

..

W Wf0 (→Wf,Wa) łuk kończy się na ostatniej szesnastce w t. 230. W Wfn (→Wn) Chopin przedłużył łuk do 1. ćwierćnuty t. 231. Odpowiednią poprawkę w podkładach dla Wa i Wf kompozytor prawdopodobnie przeoczył.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa

t. 230-231

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG – niewątpliwie w zgodzie z [A] – partia l.r. zapisana jest w tych taktach skrótowo, jako powórzenie t. 229.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 230-231

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez łuku w KG (→Wn)

!!!   miniat: ta co w t. 30.         Tu pusta klisza 

Łuk przetrzymujący w Wf (→Wa)

TGTU

..

Tak jak w t. 30-31 (repryza nie jest w KG wypisana), brak łuku przetrzymującego a2 to przypuszczalnie przeoczenie kopisty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 230-231

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Kasownik przed 5. ósemką l.r. w t. 230 (c1) dodano tylko w Wn2. Kasownika przed 1. ósemką t. 231 (d1) nie ma w Wf; dodano go w Wa. Znak ma też KG, w której jest dopisany ręką Chopina (w t. 43), i oparte na niej Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→WfWa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie

..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→WfWa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A