Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 207

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akordy w ApI

tr = EZnieU1,       red = EZnieU2

Akordy w A (→WnWa,WfSB)

EZnieU

Akord i oktawy w Wf

EZTU

..

Końcówka tego Tutti przeszła w korekcie Wf podobną przemianę, jak w poprzedniej wariacji. Ostatecznie, w wersji na 1 fortepian wszystkie cztery zakończenia – Tematu i trzech pierwszych wariacji – otrzymały zbliżoną postać, z położonym w wyższym rejestrze akordem (w układzie rozległym) na 2. ósemce i zdwojoną lub potrojoną toniką b na trzeciej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany rejestru basu , Zmiany linii głównej

t. 207

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kliniki na 2. i 3. ósemce w A

4 kliniki na 2. i 3. ósemce według A

koor ApI

4 kliniki według A i Wf

5 kliników w Wn (→Wa)

5 kliników według Wn (→Wa)

koor ApI

5 kliników według Wn (→Wa)

koor Wf

Klinik na 2. ósemce pr.r. i 3 kliniki l.r. w Wf

Klinik na 2. ósemce pr.r. i 3 kliniki l.r. według Wf

koor ApI

2 kliniki l.r. w WfSB

2 kliniki l.r. według WfSB

..

Dodatkowy klinik w Wn to, zdaniem redakcji, najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wn1 – nie widać powodu, by ewentualne zamierzone przez Chopina uzupełnienie znaków miało dotyczyć tylko l.r. Z kolei pominięcie ostatniego klinika pr.r. w Wf to prawdopodobnie skutek uboczny poprawki wysokości tej ósemki – patrz sąsiednia uwaga. Brak 3 z 5 kliników w WfSB to najprawdopodobniej rezultat niestaranności sztycharza tego wydania. W tekście głównym podajemy kliniki według A, z uwzględnieniem wprowadzonej w Wf Chopinowskiej korekty ostatniej ósemki pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy WfSB

t. 208-211

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuk Wa

!!!   [miniat.: to co pod łukiem TGTU, tylko pr.r.

Tu TGTU]

Łuk KG, najprostszy odczyt

!!!   [łuk 208-209 od nuty do nuty]

Łuk Wf

!!!   [od 208 do ostatniego akordu 210]

Łuk Wn

!!!   [od 208 do 1 w 210 (3 akordy w sumie)]

..

Tylko Wa ma łuk odpowiadający naturalnemu frazowaniu tych taktów. W Wf łuk kończy się na ostatnim akordzie t. 210. W KG łuk urywa się na końcu linii, w t. 209, co w Wn zinterpretowano w sposób logiczny, choć nieuwzględniający kontekstu podobnych miejsc.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG

t. 208

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Przed najniższym E1 w Wf1 (→Wf2Wf3) nie ma . Swoje przeoczenie Chopin skorygował w KG (→Wn), także Wa i Wf4 mają poprawną wersję.
W korekcie Wf4 dodano także ostrzegawczy  przed es1 w pr.r. Podobne uzupełnienie wprowadzono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG

t. 208

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk przed akordem w KG (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez łuku frazowego                       EZnieU

Arpeggio w KG (interpretacja kontekstowa)

TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 

..

Łuk przez przednutką i akordem, zapisany w KG (→Wn), w tym kontekście oznacza arpeggio. Brak znaku w Wf (→Wa) jest najprawdopodobniej przeoczeniem sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach