mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 197-198

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków l.r. w A

2 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

1 łuk w Wn2
..

Łuki l.r. dodane w Wn1 (→Wf→Wa) są zapewne nieautentyczne – podział na kresce taktowej (na wzór łuków pr.r.) z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Przy założeniu niedokładnej realizacji ewentualnego Chopinowskiego wpisu korekcyjnego w Wn1 za zgodny z tą intencją można by natomiast uznać łuk Wn2. Byłoby jednak wówczas niezrozumiałe, dlaczego Chopin nie zlecił przy okazji poprawki łuków pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 197

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ciągły łuk w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 1. miara t. 197, tylko górna 5-linia, bez pp.                  Tu łuk nad całym taktem (do kontynuacji)

Rozdzielone łuki w WfD i Wn3

TGTU
..

Nieprzerwany – mimo pauzy – łuk Wf (→Wa,Wn1→Wn2) to zapewne pozostałość pierwotnej wersji rytmu (z szesnastkami bez pauzy). Konieczność oddzielenia pierwszych dwóch nut od dalszych szesnastek potwierdzona została przez Chopina ołówkowymi znakami w WfD – ukośną kreską, podkreślającą znaczenie pauzy (także w t. 201), a także właśnie łukiem nad pierwszymi dwiema szesnastkami. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dzielimy łuk, dopasowując frazowanie do zapisu rytmicznego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Wtrącona pauza

t. 197-201

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Widoczne w Wf ślady korekty w t. 197, 199 i 201 (a także 556) pokazują, że Chopin zamienił wartości rytmiczne 2. i 3. nuty – w usuniętej wersji 2. nuta była szesnastką, a trzecia – trzydziestodwójką.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Wtrącona pauza

t. 197

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy krzyżyki ostrzegawcze przed cis2 i cis3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 197-198

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: t. 198, tylko dolna 5-linia.               Tu pusta klisza 

 w Wa i Wn3

na końcu 198, bez nawiasu

[] proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zapis bez znaku  prawdopodobnie występował już w [A], gdyż tak samo zapisane jest analogiczne miejsce w t. 441-442. Jest to więc szczególny przypadek wielokrotnie przez Chopina stosowanego pominięcia  na końcu utworu –  partia solowa kończy się wszak (chwilowo) w t. 198. W tej sytuacji naturalne wydaje się zatrzymanie pedału do końca t. 198, jak to wskazano w Wa i Wn3, lub ósemkę dłużej, co może sugerować notacja l.r. w t. 442-443. Ponieważ łączny zapis partii solowej i wyciągu partii orkiestry powoduje, że notacja autentyczna – bez  – może być myląca, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie tego znaku w taki sposób, by dokładny moment zdjęcia pedału pozostawić wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału