Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 8-10

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez oznaczeń w KJ i WF

!!!   miniat : od połowy t. 8 do 4. ósemki t. 9, obie 5-linie. Tu pusta klisza

Kropki i łuki w Wp

!!!   TGTU = kropki "pod łukiem" w t. 8-10

..

Kropki pod łukiem były chętnie stosowane przez Chopina na oznaczenie artykulacji portato (por. np. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 35Mazurek b op. 24 nr 4, t. 138). Z tego względu to charakterystyczne oznaczenie, występujące tylko w Wp, uważamy za najprawdopodobniej autentyczne i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 8

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez znaku w KLI i Wn4 (→Wn5)

!!!   miniat:  2. połowa taktu, tylko górna 5-linia (bez tych nut na dolnej, tylko kawałki laseczek).    Tu pusta klisza

Akcent długi w Wf

!!!!!!!!!   NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!  może być trochę niżej i może włazić na laseczkę g.

Akcent krótki w Wn1 (→Wn2Wn3) i Wa

!!!   "dawne" TGTU

..

Znak akcentu jest w Wf wyraźnie inny niż w t. 1-2. Najprawdopodobniej miał to w intencji Chopina być akcent długi. Zarówno w Wn, jak i w Wa oddano go jako zwykły, krótki akcent. W Wn4 (→Wn5) znak – zapewne pomyłkowo – pominięto.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akcent długi w Ao i Wfkor

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn,Wa

!!!!     widełki na środku między 5-liniami (na miniaturze bliżej l.r.) wg Wf = od kaso f2 do kaso d2   + fz pod oktawą E-e (bez akcentu).

..

W tekście głównym, zgodnie z własnoręcznymi wpisami Chopina w Wfkor i Ao, podajemy znak akcentu długiego nad 2. ćwierćnutą l.r. W Wf (→Wn,Wa) nadano mu postać widełek  na 1. mierze taktu, co zupełnie zmieniło jego zna­czenie. W kolejnej korekcie Chopin przywrócił podkreślenie oktawy E-e, tym razem dodając . Zdaniem redakcji była to interwencja ad hoc​, wymuszona błędnym odczytaniem zamierzonego przez Chopina znaku akcentu, który lepiej harmo­nizuje z całością oznaczeń dynamicznych Etiudy (porównanie Ao z wersją ostateczną wykazuje, iż przygotowując Etiudę do druku, Chopin dokonał starannej selekcji oznaczeń, m. in. wielokrotnie rezygnując ze znaków ; por. np. t. 4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W rękopisach nie ma ostrzegawczych kasowni­ków przed pierwszymi dwiema szesnastkami gór­nego głosu. W Wf (→Wn,Wa) występuje znak przed e2, a w Wn i Wa4 dodano  także przed f2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI nie ma  przywracającego d2 w 5. szesnastce górnego głosu. Jest to z pewnością pomyłka.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy KLI