Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 120-122

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku l.r. w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: cały pasaż l.r. od e do e3.                  Tu pusta klisza 

Łuk do końca t. 121 w Wa, interpretacja kontekstowa

Łuk do t. 122 w Wn3

EZnieU

..

Uzupełnienie łuku l.r. jest oczywiście muzycznie uzasadnione. W tekście głównym zachowujemy jednak notację oryginalną, gdyż w podobnych kontekstach Chopin stosował obie pisownie – z łukiem tylko nad pr.r., domyślnie obowiązującym także l.r. lub z łukami dla każdej ręki osobno. Zarówno w Wa, jak i w Wn3 dodano łuk odpowiadający łukowi pr.r. – w Wa do końca t. 121, w Wn3 do e3. Łuk Wa zaczyna się dopiero w t. 121 (w nowej linii), jednak jego początek wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 120-121

Utwór: op. 22, Polonez

Ciągły łuk w Wf (→Wn)

!!!   miniat: jw.                  EZTU = łuk na dwóch linijkach (t. 120 i 121)

2 łuki w Wa

EZnieU

..

W tekście głównym zachowujemy najprawdo­po­dobniej autentyczny łuk Wf (→Wn). Wersję Wa, w której można widzieć adiustację wydawcy lub pierwotną redakcję tego fragmentu, traktujemy jako wariant niepewnej autentyczności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 120-122

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

 w Af (→Wf)

!!!   miniat: Corel od przednutki 120 do końca wideł 122, tylko górna 5-linia.                      EZnieU

  w Wn

EZnieU1

Bez znaków w Wa

  proponowane przez redakcję

EZTU

..

W tekście głównym idziemy za znakami Wn, które w tym fragmencie ma dokładniejsze oznaczenia (pedalizacja w t. 117-121,  w t. 119). Modyfikujemy jedynie moment zakończenia znaku, gdyż t. 121 kończy w tym wydaniu linię tekstu i nawet jeśli notacja [An] była podobna do zapisu Af, sztycharz mógł uznać za nieracjonalne umieszczanie w nowej linii króciutkiej końcówki widełek. Wersję Af (→Wf) można uważać za równorzędny wariant.
Różnica w praktyce może być nieznaczna – znak Af sugeruje największy nacisk na ćwierćnucie kończącej t. 120, zaś w wersji Wn takim lokalnym punktem kulminacyjnym może być ten akord lub półnuta w t. 121.
Brak znaku w Wa to przypuszczalnie przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wa

t. 120

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

F-f w Wn

Wn ostatnia oktawa F-f

D-d w Wf (→Wa)

Wfa TGTU

..

Tak jak w t. 96, w tekście głównym podajemy wersję skorygowaną przez Chopina w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 120-124

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Kropki staccato w A

TGTU = kropki 120 i 124

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

..

W Wf (→Wn,Wa) pominięto występujące w A kropki staccato nad początkowymi oktawami t. 120 i 124. Przeoczenie sztycharza Wf wydaje się tu najbardziej prawdopodobnym powodem, toteż w tekście głównym uwzględniamy te kropki, zwłaszcza że obecność w wydaniach odpowiedniego znaku w t. 122 wyklucza raczej świadomą akceptację niekonsekwentnych oznaczeń przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf