Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 6

Utwór: op. 63 nr 2, Mazurek f-moll

2 razy es-as-c1 w As

es-c1 w Wf (→Wn,Wa)

..

As ma jako 2. ćwierćnutę l.r. Trójdźwięki w As es-as-c1. Ten sam akord jest następnie powtórzony jako 3. ćwierćnuta. Dopracowując utwory, Chopin w tego rodzaju akompaniamentach niejednokrotnie zmieniał liczbę bądź układ nut, jak również liczbę uderzeń w takcie – por. np. t. 13, 19, 20, 22-24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 6

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

Zapisując szesnastki melodii bez przenośnika oktawowego, Chopin popełnił w całej tej wariacji 14 błędów, w tym 6 błędów tercjowych, które w tym kontekście polegają na wpisaniu o jedną linię dodaną za dużo. Oto lista pomyłek:

  • t. 6 – d4 zamiast h3, d4 zamiast c4, d4 zamiast b3 (pierwszy z tych błędów został być może poprawiony przez złączenie dwóch linii dodanych w jedną);
  • t. 7 – wszystkie 4 nuty, c4 zamiast a3, d4 zamiast b3, f4 zamiast c4, f4 zamiast d4;
  • t. 9 – e4 zamiast c4, e4 zamiast f4;
  • t. 10 – d4 zamiast c4;
  • t. 19 – b3 zamiast c4;
  • t. 22 – h3 zamiast c4;
  • t. 23 – b3 zamiast a3, b3 zamiast c4.

Literowe nazwy dźwięków wpisane nad nutami pozwalają z łatwością wyłapać te pomyłki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych

t. 6-7

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk i kropka w A (→Wn) i Wa2

! miniat: wycinek, ten motyw z poprzedzającą pauzą.             TGTU = łuk i kropka nad pr.r.

Bez znaków w Wf (→Wa1)

..

Brak oznaczeń artykulacji na przejściu taktów można tłumaczyć przeoczeniem kopisty lub sztycharza Wf albo – co w tym wypadku wydaje się mniej prawdopodobne – późniejszym ich dopisaniem w A. Uzupełnienie znaków w Wa2 to najprawdopodobniej efekt korzystania przy adiustacji z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 7

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A, Wn, Wa

..

W Wf prawdopodobnie przeoczono znak mordentu. Zastanawiać może fakt braku odpowiedniego dopisku w egzemplarzach lekcyjnych (np. w t. 21 Chopin wpisał przeoczony znak do WfS i WfJ).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 7

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A (→Wn)

..

Widełki crescendo nieco różnią się zakresem. W porównaniu z A (→Wn), w Wf widełki rozciągnięto na całą przedostatnią grupę triolową. W Wa nie ma ich wcale (por. uwaga do t. 7-9).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych