mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa

t. 145-147

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk w t. 145-146 w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 145-146 i półnuta 147, tylko górna 5-linia, ścieśnione.   Tu EZnieU (łuk i kawałek)

Bez łuku w t. 145-146 w Wf1 (→Wf2)

EZnieU tylko "kawałek" 147

Łuk tenuto w Wf3 (→Wf4)

EZTU (łuk i kawałek)

Łuk w t. 145-148 w Wa

EZnieU1 (tylko długi kawałek, bez końcówki)
..

Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog.
Łuk Wa może być wynikiem błędnego odczytania wpisanego przez Chopina w podkładzie łuku tenuto – jak w Wf3 – jako przedłużenia na poprzednie takty łuku z t. 147.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do 2. miary w KG

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU (prawy koniec łuku do 2)

Łuk do 3. miary w KG (inna interpretacja→Wn), Wf i Wa

EZnieU1 (koniec łuku)
..

Niedokładne podpisanie nut w pionie powoduje, że w KG nie jest jasne, dokąd ma sięgać łuk nad partią pr.r. – do 2. czy do 3. miary taktu. W tekście głównym przyjmujemy pierwszą możliwość, w której wyraźniejszy jest związek z postępem dolnego głosu. W wydaniach zinterpretowano to inaczej, co też jest uzasadnione, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę łuk tenuto, dodany przez Chopina w korekcie Wf3 w t. 146.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 152-165

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Łuk w Wf0

Długi łuk w Wf1

Cztery łuki w Wfn (→Wn1)

Cztery łuki w Wa

Pięć łuków w Wn2 (→Wn3)
..

Łukowanie t. 159-164 jest w Wf0 wyraźnie niekompletne, co może być skutkiem niedokładności Chopina w [A], błędów sztycharza lub obu tych czynników. Chopin zmienił następnie i uzupełnił łuki w Wfn, podkładzie do Wa i korekcie Wf1, jednak w każdym z nich inaczej. Daje to w sumie trzy różne autentyczne wersje łukowania. W tekście głównym podajemy wersję wpisaną ręką Chopina w Wfn (→Wn1), gdyż w przypadku Wf i Wa istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że na Chopinowską korektę nałożyły się jakieś błędy, maniery lub adiustacje sztycharzy.
Nie jest do końca jasne, jakimi przesłankami kierował się adiustator Wn2 (→Wn3), przerywając łuk pomiędzy t. 159-160.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 156

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Na początku 2. połowy taktu KG i Wf1 (→Wf2) mają zamiast  przed dolną nutą sekundy po jednym  przed każdą z nut. Ten łatwy do rozszyfrowania błąd – żaden z tych bemoli nie jest na tej wysokości potrzebny, natomiast asas1 pojawia się w partii l.r. – poprawiono w Wn dodając jeszcze jeden  przed dolną nutą. Poprawną notację wprowadzono w Wf3 (→Wf4) i Wa, co w obu przypadkach mogło być wynikiem ingerencji Chopina.
Podwójny bemol przed górną nutą przed­ostatniego akordu dodano tylko w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 157-160

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Pedalizacja KG (→Wn), interpretacja kontekstowa

Pedalizacja Wf

EZnieU1

Pedalizacja Wa

TGTU = puste
..

W obu źródłach opartych na [A] – KG i Wf – pedalizacja zapisana jest z pewnością (KG) lub prawdopodobnie (Wf) niedokładnie. Co więcej, w każdym z tych źródeł zapis jest inny, co utrudnia ustalenie, jaka była intencja Chopina w tym względzie (możliwe, że zapis [A] był niedokładny lub niejasny, np. w wyniku poprawek). W tekście głównym podajemy wersję Wa, która może być wynikiem Chopinowskiej korekty podkładu do tego wydania i jest analogiczna do niewątpliwie autentycznej pedalizacji identycznej frazy w t. 153-156.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa