Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa

t. 134-135

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG, Wn2 i Wa

KG, Wn2, Wa: TGTU=2 łuki

1 łuk w Wf

Wf: tylko pierwszy łuk (od 4. ósemki taktu)

Bez łuków w Wn1

Wn1 puste

..

Brak łuków w Wn1 to niewątpliwe przeoczenie sztycharza, poprawione w Wn2. Także wersja Wf jest najprawdopodobniej skutkiem pomyłki sztycharza. Pominięty w Wf łuk dodano w Wa, być może na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 136-140

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Koniec łuku w Wf0

Przedłużony łuk w Wf1

jeden łuk od t. 129 do 139

Dwa łuki w Wfn (→Wn) i Wa

..

W Wf0 łuk kończy się na półnucie. W podkładzie dla Wf1 dokonano korekty, przedłużając łuk do t. 139 (widoczny jest ślad usuwania pierwotnego łuku Wf0). Nie ma powodu wątpić w autentyczność tej zmiany, jednak w Wfn Chopin uzupełnił łukowanie inaczej, dopisując drugi łuk w t. 136-140. Tę ostatnią wersję ma też Wa, zapewne na podstawie identycznej Chopinowskiej poprawki podkładu. W tekście głównym podajemy zatem dwukrotnie przez Chopina wpisaną wersję z dwoma łukami. Ciągły łuk Wf, dający większą swobodę wyboru frazowania, można jednak traktować równorzędnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 137

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Nowy łuk w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 137, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZTU (lewy kawałek łuku)

Bez łuku w Wf

Kontynuacja łuku w Wa

EZnieU (kawałek łuku)

..

Ciągły łuk Wa jest przypuszczalnie wynikiem nieporozumienia, związanego z dopasowywaniem łuków do zmienionego układu graficznego – por. uwagę o łukach w t. 132-137. W tekście głównym podajemy zatem początek łuku według KG (→Wn). Patrz też t. 140-141.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 139-140

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Pauza w Wf

Przetrzymana seksta w Wn i Wa

..

Wersja Wf bez przetrzymania seksty es-c1 jest wcześniejsza – w Wfn (→Wn) Chopin dopisał łuki i ćwierćnutę na początku t. 140. Identycznego uzupełnienia dokonał też zapewne w podkładzie do Wa. Z tego względu przyjmujemy ją do tekstu głównego. Trzeba jednak wspomnieć, że korygując łukowanie tej frazy w Wf1, Chopin zakończył łuk w t. 139 i nie dopisał przetrzymania tej seksty. Wersji Wf1 nie można więc uważać za definitywnie odrzuconą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa

t. 140-141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki KG (odczyt dosłowny) i Wa

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, bez dolnych wideł.        EZTU (kawałek lewego łuku i cały prawy)

Łuki KG, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk w Wn

EZnieU2

..

Zasięg łuków w KG jest niejasny ze względu na nonszalancki sposób ich pisania, a także przejście na nową linię tekstu (od t. 141). Za odczytanie dosłowne przyjmujemy podział łuków na kresce taktowej, gdyż na początku t. 141 nie ma dokończenia poprzedniego łuku. Tak podzielony łuk ma również Wa, oparte na podkładzie, w którym łuki były najprawdopodobniej dopisane przez Chopina (w tym fragmencie). Wersję tę podajemy zatem w tekście głównym. Zdaniem redakcji jednak, bardziej uzasadnione jest odczytanie łuków KG z podziałem po 1. ćwierćnucie t. 141. Łuk Wn jest raczej niedeterminującym frazowania wyjściem awaryjnym, niż próbą odtworzenia notacji KG.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa