Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 852
- Następna »
t. 1-5
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
W tekście głównym podajemy 5 akcentów długich, umieszczonych pomiędzy pięcioliniami, co odpowiada niebudzącej wątpliwości pisowni A1. Notacja Wn1 jest z nią zasadniczo zgodna, choć na podstawie samego Wn1 trudno rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z krótkimi, czy długimi akcentami – są one w każdym razie nieco dłuższe niż większość akcentów w środkowej części Mazurka. Wersja pozostałych wydań, z krótkimi akcentami nad górną pięciolinią to z pewnością efekt rutynowej adiustacji – sztycharze Wf i Wn2 odtworzyli znaki w ten sam sposób, działając niezależnie od siebie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Pochodzenie wersji Wn jest trudne do wytłumaczenia – w KF jest wpisane wyraźnie, co praktycznie wyklucza złe odczytanie, nie widać też powodu, dla którego sztycharz lub adiustator miałby zmieniać to określenie (sam Chopin w powstaniu Wn nie brał udziału). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 1-5
|
Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur
..
Różnice między źródłami to wynik błędów i niedokładności zarówno kopisty, jak i sztycharzy Wf i Wn. Problemy z odczytaniem i interpretacją A spowodowane jednak były między innymi gęstym zapisem, bez odstępów pomiędzy systemami – na dopisywane później oznaczenia pedalizacji właściwie nie ma w A miejsca, co spowodowało nie zawsze dokładne ich umiejscowienie. Interpretacja A podana w tekście głównym koryguje położenie znaków w t. 1-2 i 5 – naszym zdaniem są one w A umieszczone przed nutami, których dotyczą, czyli A (por. oznaczenia w analogicznych figurach w t. 3-4) lub D. Odpowiednio przesuwamy też poprzedzające je znaki . Patrz też t. 17 i 18-20. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 1-2
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Zakres widełek w t. 1 jest w A trudny do ustalenia – górne ramię jest znacznie krótsze niż dolne. Zdaniem redakcji, zamierzony przez Chopina był zakres wyznaczony górnym ramieniem, napisanym jako pierwsze. Jest to zgodne z dynamiką wynikającą w naturalny sposób z kształtu linii melodycznej i tak też to odtworzył Fontana w KF (→Wn). Interpretację tę uwiarygadniają także zakresy widełek w analogicznych t. 3 i 9 (a także 23), w których zakres górnego ramienia pozostaje stały w przeciwieństwie do znacznej i raczej przypadkowej zmienności dolnego. Różnice długości znaku w t. 2 mają charakter niedokładności (w KF, bez wpływu na znaczenie) lub rutynowych adiustacji (w wydaniach). W KGS pominięto olbrzymią większość znaków dynamicznych – oprócz dwóch w t. 13-14. Zdaniem redakcji jest to niedopatrzenie kopistki. Podobne problemy i różnice występują w następnych, podobnych t. 3-5, 9-11 i 23-24. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 1-4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,Wf→Wa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 852
- Następna »