mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed nutami b.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. miary pr.r. w A

!!!   miniat: t. 3 od 2. miary, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez 'Violini'.                   TGTU tylko pr.r.

Łuk pr.r. od 3. miary w Wn1 (→Wf)

EZnieU

Łuki od 2. miary w Wa i Wn2

TGTU (obie ręce)
..

Łuk Wn1 (→Wf) jest wyraźnie błędny (postawiony o ćwierćnutę za daleko), co poprawili adiustatorzy Wa i Wn2. W obu tych wydaniach dodano też łuk dla l.r., co uważamy za trafną decyzję, uzasadnioną autentycznymi łukami w zakończeniu tej części i możliwą Chopinowską korektą Wn1 w t. 1-2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU = łuk h-c1

Bez łuku w Wn (→Wf→Wa)
..

Łuk, łączący w A 4. miarę t. 3 z akordem na początku t. 4, dotyczył pierwotnej (skreślonej) wersji ostatniej ćwierćnuty t. 3, w której nuta h przydzielona była do l.r. i zapisana na dolnej pięciolinii. Można się w związku z tym zastanawiać, czy w nowej pisowni akordu kończącego t. 3 znak ten miał również mieć zastosowanie. Ponieważ jednak Chopin łuku nie skreślił, uwzględniamy go w tekście głównym, dostosowując jedynie jego kształt do aktualnej notacji. Pominięcie łuku w wydaniach wydaje się jednak zrozumiałe wobec opisanej niejasności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Jeden łuk w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                     EZnieU

Dwa łuki w Wf (→Wa) i Wn2

EZTU (dwa łuki górą)
..

W tekście głównym podajemy rozdzielone łuki Wf (→Wa), korygowane zapewne przez Chopina. Podobne łuki ma również Wn2, prawdopodobnie w wyniku zbyt dosłownego odczytania A, w którym dopisana końcówka łuku nie styka się z poprzednią częścią. W Wa i Wn2 łuk w t. 4 umieszczono pod akordami – w Wa oprócz łuku nad akordami, w Wn2 jako jedyny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 3

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

Nuty dis1 i cis1 na 2. mierze taktu mają w partii altówek wartość ósemek. Jest to pierwsza z kilku tego typu rozbieżności rytmicznych pomiędzy partią orkiestry a odpowiadającym jej Chopinowskim wyciągiem fortepianowym stanowiącym część Wf – por. t. 12 i 53. Nie wydaje się, by wszystkie je można było złożyć na karb pomyłek, brak też dowodów, by Chopin dążył do ujednolicenia rytmu w tych miejscach. Sugeruje to, że partie orkiestry i wyciągu były traktowane w pewnym stopniu niezależnie, i to w aspekcie, który można uznać za nieoczekiwany.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Rytm punktowany lub równy