op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. II
Nuty dis1 i cis1 na 2. mierze taktu mają w partii altówek wartość ósemek. Jest to pierwsza z kilku tego typu rozbieżności rytmicznych pomiędzy partią orkiestry a odpowiadającym jej Chopinowskim wyciągiem fortepianowym stanowiącym część Wf – por. t. 12 i 53. Nie wydaje się, by wszystkie je można było złożyć na karb pomyłek, brak też dowodów, by Chopin dążył do ujednolicenia rytmu w tych miejscach. Sugeruje to, że partie orkiestry i wyciągu były traktowane w pewnym stopniu niezależnie, i to w aspekcie, który można uznać za nieoczekiwany.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Rytm punktowany lub równy
notacja: Rytm