Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 19-23

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A Chopin pominął w partii pr.r. kilka potrzebnych bemoli: w t. 19 des2, w t. 21 des3 i ges2, w t. 22 des2 i des3. W KF dodany został jedynie pierwszy  w t. 21, a ponadto kopista przeoczył  ges2 w t. 23. Także w Wf uzupełniono tyko niektóre z potrzebnych bemoli, przy nutach des2(3) w t. 21-22, i – co zastanawiające – również pominięto  ges2 w t. 23. W Wn i Wa dodano komplet wymaganych znaków.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KF , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 19

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A (→KF,Wf), a także w KFI nie ma  podwyższającego es na e na 2. ósemce taktu. Oczywistą niedokładność Chopina poprawiono w Wn i Wa.
W KF brakuje także  przed 1. ósemką l.r., E. Błąd Fontany poprawiono w Wn

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

des-as-ces1 w KLI (interpretacja)

cis-as-h w Ao

des-as-h w Wf (→Wn,Wa)

..

W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma  obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii

t. 20-24

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

W większości źródeł brakuje niektórych niezbędnych znaków chromatycznych (bemoli), co jednak w minimalnym tylko stopniu utrudnia prawidłowe odczytanie tekstu. Jak można wnosić z pisowni Wf, zapewne najbliższej notacji [A], Chopin z reguły pomijał znak przy nucie, która w tym samym takcie pojawiała się już – z odpowiednim znakiem – oktawę niżej lub wyżej (w omawianym fragmencie w Wf brak 12 bemoli). W KG i Wa1 notacja jest dokładniejsza, dalsze uzupełnienia wprowadzano też w Wa2 (→Wa3), ale tylko Wn ma w pełni poprawny tekst. Podobnie w t. 25-28.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 21-23

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

..

W źródłach brak niektórych bemoli przed nutami ges (w różnych oktawach). Żadna z tych niedokładności nie wywołuje najmniejszych wątpliwości, co do brzmienia zamierzonego przez Chopina. W AI nie ma żadnego  przed ges, a także przed Ges i ges1 w t. 23. W A brakuje obu bemoli w l.r. w 2. połowie t. 22; tylko pierwszy z nich dodano w Wf. Pozostałe wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A