op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
W większości źródeł brakuje niektórych niezbędnych znaków chromatycznych (bemoli), co jednak w minimalnym tylko stopniu utrudnia prawidłowe odczytanie tekstu. Jak można wnosić z pisowni Wf, zapewne najbliższej notacji [A], Chopin z reguły pomijał znak przy nucie, która w tym samym takcie pojawiała się już – z odpowiednim znakiem – oktawę niżej lub wyżej (w omawianym fragmencie w Wf brak 12 bemoli). W KG i Wa1 notacja jest dokładniejsza, dalsze uzupełnienia wprowadzano też w Wa2 (→Wa3), ale tylko Wn ma w pełni poprawny tekst. Podobnie w t. 25-28.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Niedokładności KG
notacja: Wysokość