Wysokość
|
t. 1-8
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI utwór zaczyna się ośmiotaktem orkiestrowym opartym na innym pomyśle melodyczno-harmonicznym niż wersja opublikowana. Tylko t. 1 i 8 zdradzają podobieństwo do wersji ostatecznej, pozostałe tworzą jakby szkielet tego, co wykonuje następnie solista w t. 10-15 (jest to szczególnie wyraźne w t. 3-6 w zestawieniu z t. 11-14). Tę pierwotną redakcję uważamy za tekst ApI i podajemy jako jednolity wariant całości t. 1-8. Oprócz tego ApI zawiera także – na stronie poprzedzającej regularny początek – zapis wersji późniejszej, choć tylko w formie partytury kwintetu smyczkowego. Od źródeł stanowiących podstawę wersji opublikowanej (A, Wn1 i Wf) różni się ona tylko rytmem końcówki t. 8, co opisujemy i uwzględniamy w oddzielnej uwadze jako wariant głównego tekstu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
||||||||
|
t. 2
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W źródłach nie ma kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A |
||||||||
|
t. 3
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed b i b1. Pierwszy z nich dodano również w Wn2 (→Wn3,WfSB). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
||||||||
|
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersję A (→Wn1) uważamy za pomyłkową, na co wskazuje partia orkiestry – F w wiolonczelach i kontrabasach występuje zarówno w późniejszej wersji ApI, jak i w głosach Wn i Wf. Prawidłowa wersja Wf to niemal na pewno efekt korekty Chopina, przypuszczalnie wprowadzonej jeszcze na egzemplarzu Wn1, który służył za podkład do tego wydania, gdyż nie widać śladów zmian w druku. Poprawki w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa2 (→Wa3) można uznać za adiustacje na podstawie głosów orkiestrowych. W przypadku Wn2 możliwa jest również korekta Chopina, którego udział w przygotowaniu tego wydania jest w ogólności wątpliwy, ale w ograniczonym zakresie niewykluczony. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
|
t. 7
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym uwzględniamy zapisaną w A całą nutę f. Występuje ona także we wszystkich źródłach partii orkiestry (w głosie altówek), w tym w późniejszym zapisie tego taktu w ApI. Brak tej nuty w wydaniach to zapewne następstwo błędu sztycharza Wn1, który być może nie był pewien, gdzie ją wpisać – mniej więcej w połowie taktu, jak jest w A, czy na początku taktu, jak tego wymaga ogólna reguła umieszczania wykonywanych równocześnie nut w jednym pionie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
przywracającego d1 na 4. mierze taktu. Pomyłkę spowodowało zestawienie wyciągu partii orkiestry z głosów partytury – górny głos pr.r. odpowiada partii II skrzypiec, w której 
