mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

dis2 w ApI

! miniat: wycinek, ta figura, tylko górna 5-linia.                EZnieTU = # dis2

d2 w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 
..

Biorąc pod uwagę trzy poprzednie podobne zwroty w tym takcie i dis2 w ApI, można by podejrzewać przeoczenie  w A. Prawdopodobniejsze wydaje się jednak, że Chopin świadomie zmienił wysokość tej nuty:

  • Chopin wprawdzie często opuszczał znaki chromatyczne przy nutach należących do aktualnie panującej tonacji, jednak przeoczenie znaku definiującego alterację zdarzało mu się bardzo rzadko (zaledwie kilka razy w całej twórczości);
  • Chopin nie poprawił ewentualnej pomyłki w korekcie Wf, mimo że w tym samym takcie zmieniał łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 19

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es3-ges3 w źródłach, odczyt dosłowny

es3-g3 proponowane przez redakcję

TGTU = [kaso]
..

Mimo iż przed górną nutą ostatniej szesnastki nie ma znaku chromatycznego w żadnym ze źródeł, użycie g3 jest w tym kontekście melodyczno-harmonicznym znacznie prawdopodobniejsze. Przeoczenia odwoławczych znaków chromatycz­nych w tego typu sytuacjach należą do najczęst­szych pomyłek Chopina, por. np. Etiudę f op. 25 nr 2, t. 4 czy Impromptu As op. 29, t. 3 i 71.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 19

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Powtarzane tercje w ApI

koor_U{kaso g2}_nieApI{skróty l.r.}

Pojedyncze nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Widoczna w ApI wersja, w której pierwsze 2 szesnastki każdej trioli są tercjami, jest rezultatem poprawek w tym rękopisie. Jako pierwszą Chopin wpisał bowiem wersję z pojedynczymi nutami w tych miejscach, tę samą, którą wykorzystał następnie pisząc A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Dowodzą tego:

  • dopisane bemole przed 4. i 7. szesnastką – Chopin wpisał je najpierw przez 5. i 8. szesnastką, gdyż nuty, których dotyczyły, es4 i des4, pojawiały się dopiero tam;
  • nieco inny odcień atramentu dopisanych nut.

Dwukrotna zmiana decyzji stanowi przykład Chopinowskich wahań przy wyborze najlepszego rozwiązania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany linii głównej

t. 20

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

c w A, Wf i Wn2 (→Wn3,WfSB)

! miniat: wycinek, 3 nuty, tylko dolna 5-linia.             TGTU = półnuta c na początku taktu

es w Wn1 (→Wa)

zamiast c
..

Wersja Wn1 (→Wa) to z pewnością błąd tercjowy, poprawiony w Wn2 (→Wn3,WfSB) i – zapewne przez Chopina – w Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 25

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

e w A, Wf, WfSB i Wn3

es w Wn1 (→Wn2,Wa)

bemol es w 2. połowie taktu
..

Wersja Wn1 (→Wn2,Wa) z es jest niemal na pewno błędna – nie ma żadnych śladów usuwania , mimo że w tym i w sąsiednich taktach widoczne są liczne ślady korekt (w Wn2 bardzo wyraźne) związanych z błędnym odczytaniem rytmu partii l.r. Pominięty  dodano w Wf i WfSB.
W Wa zadiustowano wersję Wn1, usuwając  przed es w 2. połowie taktu, niepotrzebny wobec braku  na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf