mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 36

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W 2. połowie taktu, która w naszych transkryp­cjach wypada na przejściu linii, powtarzamy przygodne znaki chromatyczne, które w taktach niepodzielonych nie są potrzebne i których w związku z tym nie ma w źródłach. Zabieg ten nie wpływa na odczytanie tekstu, a dosłowny zapis źródeł odtwarzamy w transkrypcji graficznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 37-38

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

c, c-c1, des-des1 i c-c1 w ApI, interpretacja kontekstowa

C-c, C-c, Des-des i C-c w A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek A, (Wf kombinowany), t. 37 i pół 38, obie 5-linie.                       EZnieU

C-c, C-c, des i c w Wf

tr = EZnieU1;                   red = EZTU
..

Wersja ApI odpowiada ściśle partii orkiestry. W wersji przygotowanej do druku Chopin przeniósł te takty oktawę niżej przypuszczalnie dla zachowania wznoszącej sekwencji tych orkiestrowych wstawek. W korekcie Wf1 jeszcze raz zmodyfikowano ten fragment, usu­wając oktawowe zdwojenia dwóch nut baso­wych, Des na końcu t. 37 i C na początku t. 38. Tę niewątpliwie Chopinowską korektę uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany rejestru basu

t. 37

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b. Znak dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 37

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g-b-e1 w ApI i A (→Wn→Wf,Wa)

e-g-b-e1 w WfSB, interpretacja kontekstowa
..

Dodatkowa nuta e (bez , więc formalnie es) to w WfSB przypuszczalnie skutek niedokończonej korekty błędu tercjowego – nie usunięto tej błędnej nuty mimo dodania właściwej, najprawdopodobniej g.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Połowiczne korekty , Błędy WfSB

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 –  des2 i  e2 w pr.r. oraz  e1 i  des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że  przed e3 i  przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2→Wn3). W Wa dodano jeszcze  des2 przed 6. szesnastką t. 39.
W WfSB powtórzono znaki Wn1, z tym że przed 6. szesnastką t. 39 umieszczono  zamiast , co dało błędne es1, a przed 8. szesnastką tego taktu dodano  des2, co nie ma sensu – znak, jeśli już uzna się go za potrzebny, powinien się znaleźć przed 6. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A