mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 270

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaku w źródłach

[] proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy dodanie gwiazdki  na końcu taktu. Chopin przypuszczalnie potraktował ten takt jak koniec utworu (części), gdzie często pomijał znak zdjęcia pedału. Uważamy uzupełnienie za wskazane nie tyle ze względu na konieczność puszczenia pedału przed rozpoczęciem Alla Polacca, ile dla zapobieżenia ewentualnym wcześniejszym zmianom pedału, które niemal na pewno nie były zamierzone przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału

t. 270

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całym takcie ApI i A mają tylko jeden  podwyższający as1 na a1 przed 1. szesnastką. W Wn (→Wf) dodano znaki przed a2 w 3. szesnastce i a w 2. połowie taktu. Znak przed a3 ma tylko Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 271-272

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kliniki, 4 kropki w A

! miniat: wycinek.               TGTU

5 kliników w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1.               5 kliników 172
..

Precyzyjne Chopinowskie oznaczenia artykulacji – kliniki na początku taktów, kropki dalej – zostały dowolnie ujednolicone w Wn (→Wf,Wa). Tą arbitralną unifikacją znaków staccato objęto cały finał Wariacji. Zdaniem redakcji, na taką decyzję mogło wpłynąć właśnie częste przeplatanie się w A obu rodzajów staccata, podwójnie uciążliwe dla sztycharza:

  • przy odczytaniu, gdyż różnice znaków nie zawsze są oczywiste na pierwszy rzut oka, nie mówiąc już o znalezieniu klucza, którym się Chopin kierował przy dobieraniu jednego lub drugiego rodzaju znaków;
  • przy sztychowaniu, ze względu na konieczność częstego zmieniania sztancy (względnie dwukrotnego opracowywania strony, raz dla kropek, drugi raz dla kliników).

Brak znaku staccato nad ćwierćnutą w t. 271 to zapewne błąd sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Druga nuta partii l.r. ma w ApI, A (→Wn→Wf) i Wa3 war­tość ósemki z kropką, przez co takt liczy o szes­nastkę za mało. W pełnej, orkiestrowej wersji tego Tutti fraza wiolonczel (i fagotów) rozpoczy­na się od początku taktu punktowaną ćwierćnutą, co mogło zasugerować Chopinowi, że także w wersji na 1 fortepian, po przesunięciu początku na 2. ósemkę nowa wartość powinna być punktowana. Łatwy do wykrycia błąd zauważono i poprawiono tylko w WfSB. Natomiast w Wa1 (→Wa2) pominięto kropkę przedłużającą tę nutę – być może była to nieudana próba poprawienia tego błędu. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Adiustacje WfSB

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wa zmieniono wskazanie instrumentu z Chopinowskiego "Cello" na "V-llo", co oczywiście oznacza ten sam instrument. WfSB ma pomyłkowo "Collo".

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf