Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 115

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ósemka i pauza w ApI

Ćwierćnuta w pozostałych źródłach

..

Rytm ApI, bliższy realnemu wykonaniu, sugeruje możliwość błędu w zapisie A – Chopin mógł nie dokończyć zapisu górnego głosu, pomijając chorągiewkę ósemkową i pauzę lub tylko chorągiewkę. W tekście głównym pozostawiamy jednak wersję A, gdyż w tym rejestrze wszystkie te pisownie są brzmieniowo równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy A

t. 123-126

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia ApI i A (→WnWa,WfSB)

t. 123, 124 i 126 jak przedtem, tu EZTU

Pisownia Wf

EZnieU (do zrobienia jak przedtem, 3 miejsca)

..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek (w t. 123, 124 i 126), jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 125-127

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI ósemki g3 w t. 125, c4 i es4 w t. 126 oraz b2es2 i d2 w 1. volcie t. 127 zapisane są jako ćwierćnuty – brak im chorągiewek ósemkowych. Dwa pierwsze z tych błędów (przy g3 i c4) zostały powtórzone w A. Wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 126

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ósemka a2 według ApI

EZnieU

Szesnastka a2 w A (→WnWf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 

..

Wydzielona ósemka a2 prowadzi do b2 w następnym takcie, tworząc kompletny postęp melodyczny w partii pr.r. (es4-a2-b2) alternatywny w stosunku do linii wykorzystującej f4 l.r. (es4-f4-b2). Ostatecznie Chopin uprościł notację, nie chcąc być może odwracać uwagi od głównej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 134

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

powtórzone w ApI

f przetrzymane w A (→WnWf,Wa)

..

Wersja ostateczna, z przetrzymanym f, jest bliższa wersji orkiestrowej, w której ta nuta w ogóle nie występuje na początku t. 135.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany