Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 63

Bez znaku w ApI i A

! miniat: wycinek A, ten akord z całym ppp, obie pięciolinie.              Tu bez kliszy 

Akcent długi w Wn (→Wf)

nad kwintą F-c

Krótki akcent w Wa i WfSB

tam gdzie długi

Akcent długi dodany w Wn1 można by uważać za adiustację lub nawet korektę Chopina, gdyby nie pojawiające się w tym samym miejscu . Opatrzony tą wskazówką dynamiczną akord stanowi zakończenie długiego, trwającego od początku tego rozszerzonego taktu diminuenda, tak iż zaakcentowanie go byłoby sprzeczne z wyraźnie przez Chopina wskazaną ideą całkowitego wyciszenia i uspokojenia muzyki. Redakcja uważa za prawdopodobne, że doszło tu do pomyłki "symetrycznego odbicia" – akcent, który miał być umieszczony pod laseczką ćwierćnuty es1 po półnutowym akordzie, wydrukowano nad laseczką kwinty F-c przed tym akordem. Biorąc to pod uwagę, akcentu tego w tekście głównym nie podajemy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Autentyczne korekty Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.