Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed f1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Różne akcenty w A

! miniat: wycinek te 3 miary (2-4), tylko górna 5-linia.              EZnieU

Akcenty długie w Wn1 (→Wn2,Wf)

EZTU

Krótkie akcenty w WfSB

zamiast długich

Pionowe akcenty w Wa

Bez znaków w Wn3

..

Odtwarzamy notację A, w której długości akcentów regularnie maleją, co może sugerować np. zmniejszanie ich siły wraz z calando. Tego rodzaju pisownię plastyczną odnajdujemy w bardziej rozbudowanej postaci w Polonezie f WN 12, w autografie którego w t. 79 pojawia się oznaczony diminuendo postęp 6 nut opatrzonych coraz krótszymi akcentami. Przy trzech tylko akcentach nie jest jednak pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał w ten sposób zasugerować pianiście jakąś ideę wykonawczą, toteż w tekście głównym interpretujemy te znaki standardowo, jako niedokładnie zapisane akcenty długie. Tak też odtworzono je w Wn1 (→Wn2,Wf1). Krótkie akcenty w WfSB i pionowe w Wa to dowolne zmiany, a pominięcie znaków w Wn3 – błąd.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta w ApI

Pauza w A (→WnWf,Wa,WfSB)

..

W wersji ostatecznej Chopin dokładniej skorelował partie obu rąk – motyw basu rozpoczyna się wraz zatrzymaniem opadającego ruchu figuracji pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A kropka przedłużająca znajduje się tylko przy górnej nucie oktawy na 2. mierze taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1, tak iż wszystkie wydania mają poprawny tekst. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 51-53

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Rytm ApI, interpretacja kontekstowa

Rytm w A (→WnWf,Wa)

wycinek A;                  EZTU

..

Na 2. mierze każdego z tych taktów górny głos pr.r. zapisany jest w ApI dwukrotnie dłuższymi wartościami rytmicznymi niż to wynika z metrum i relacji z dolnym glosem: . Niezależnie od błędu (por. t. 45-46) oznacza to niewątpliwie równoczesne wykonanie ostatnich nut obu gło­sów. Wprowadzona w A zmiana notacji sugeruje jednak, że Chopin zrezygnował z takiego sposo­bu wykonania na rzecz spokojniejszego rytmu, wyraźniej podkreślającego niezależność partii solowej i wykorzystujących rytm  motywów orkiestry.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Rytmy punktowane i triole