- « Poprzednia
- 1
- …
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- …
- 137
- Następna »
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed f1. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Odtwarzamy notację A, w której długości akcentów regularnie maleją, co może sugerować np. zmniejszanie ich siły wraz z calando. Tego rodzaju pisownię plastyczną odnajdujemy w bardziej rozbudowanej postaci w Polonezie f WN 12, w autografie którego w t. 79 pojawia się oznaczony diminuendo postęp 6 nut opatrzonych coraz krótszymi akcentami. Przy trzech tylko akcentach nie jest jednak pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał w ten sposób zasugerować pianiście jakąś ideę wykonawczą, toteż w tekście głównym interpretujemy te znaki standardowo, jako niedokładnie zapisane akcenty długie. Tak też odtworzono je w Wn1 (→Wn2,Wf1). Krótkie akcenty w WfSB i pionowe w Wa to dowolne zmiany, a pominięcie znaków w Wn3 – błąd. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W wersji ostatecznej Chopin dokładniej skorelował partie obu rąk – motyw basu rozpoczyna się wraz zatrzymaniem opadającego ruchu figuracji pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A kropka przedłużająca znajduje się tylko przy górnej nucie oktawy na 2. mierze taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1, tak iż wszystkie wydania mają poprawny tekst. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||||||||||
t. 51-53
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Na 2. mierze każdego z tych taktów górny głos pr.r. zapisany jest w ApI dwukrotnie dłuższymi wartościami rytmicznymi niż to wynika z metrum i relacji z dolnym glosem: . Niezależnie od błędu (por. t. 45-46) oznacza to niewątpliwie równoczesne wykonanie ostatnich nut obu głosów. Wprowadzona w A zmiana notacji sugeruje jednak, że Chopin zrezygnował z takiego sposobu wykonania na rzecz spokojniejszego rytmu, wyraźniej podkreślającego niezależność partii solowej i wykorzystujących rytm motywów orkiestry. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Rytmy punktowane i triole |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- …
- 137
- Następna »