- « Poprzednia
- 1
- …
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- …
- 137
- Następna »
|
t. 283
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy określenie "Tutti", którym Chopin oznaczał większość takich kilkutaktowych fragmentów orkiestrowych. spr. czy jest w ApI kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||
|
t. 284-285
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w poprzednim takcie, umieszczenie w Wn (→Wf,Wa) początku łuku na początku t. 285 to przypuszczalnie rutynowa adiustacja sztycharza Wn1. Jeśli chodzi o koniec łuku, to jest on w A wyraźnie niedokładny – doprowadzenie go tylko do e3 nie tłumaczy się muzycznie. Nie jest jednak oczywiste, czy w zamyśle Chopina łuk miał sięgać tylko do f3, jak jest w Wn (→Wf,Wa), czy do ósemki g3, na wzór pozostałych łuków w t. 283-286, które kończą się zawsze na dłuższych wartościach rytmicznych (ósemkach lub ćwierćnutach). W tekście głównym skłaniamy się do tej drugiej interpretacji. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||
|
t. 287
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Kreseczki, wyznaczające zakres obowiązywania wskazówki z t. 282-283, biegną we wszystkich źródłach nieprzerwanie do końca Tutti w t. 290. Nie licząc Wf1 (→Wf2), które mają zwykły przenośnik oktawowy, nakazujący wykonanie oktawę wyżej, zapis ten wydaje się uproszczony, gdyż pojawiająca się na 3. mierze t. 287 faktura akordowa uniemożliwia wykonanie z dodanymi oktawami (con 8va). W transkrypcjach merytorycznych (wersje "redakcja") i w tekście głównym odpowiednio precyzujemy ten zapis przez wstawienie 8 na 3. mierze t. 287. Można się też zastanawiać, czy "con o in", które w A wydaje się dopisane przed zwykłym przenośnikiem oktawowym (8va¯ ¯ ¯), nie miało być w zamyśle Chopina rozumiane jako "oktawami" w początkowej części, a "oktawę wyżej" od 3. miary t. 287. Inaczej mówiąc, byłaby to łączna instrukcja wykonania całego Tutti, a nie opis dwóch możliwości wykonania pierwszej frazy. Chopin liczyłby tu na zdroworozsądkowe podejście wykonawcy, który musiałby się domyślić, że najpierw, dokąd to możliwe, obowiązuje con 8va, a potem, od 3. miary t. 287 – in 8va. Przeciw takiemu rozumieniu tej wskazówki przemawia jednak użycie jej w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 130-148, w kontekście wykluczającym taką interpretację – cały objęty wskazówką temat jest tam bowiem zapisany pojedynczymi nutami, tak iż brak podstaw, by przydzielić con 8va do jednego fragmentu, a in 8va do innego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
||||||||
|
t. 287
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Górne nuty akordów na 2. mierze taktu, d1-f1, zapisane są w A (→Wn→Wf,WfSB) na górnej pięciolinii, przez co weszły w zasięg przenośnika oktawowego partii pr.r. Gdyby przenośnik miał ich dotyczyć, niemożliwe byłoby wykonanie ich l.r., na co jednoznacznie wskazują wspólne z kwartami f-b laseczki i wiązanie. Niezręczna pisownia jest zapewne echem pierwotnej wersji tego Tutti, zapisanej w ApI. Przyjętą w tekście głównym, jednoznaczną pisownię wprowadzono także w Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności A |
||||||||
|
t. 287-288
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI i A znaki chromatyczne postawione są tylko przy górnych nutach oktaw – kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
as w t. 287 oraz kasowniki e3, e i - « Poprzednia
- 1
- …
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- …
- 137
- Następna »