mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 170-172

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

   w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek + 2 obrazki                  EZnieU

  w Wf

EZnieU1

  w Wn

EZnieU2

  w Wa

EZnieU3

  proponowane przez redakcję

EZTU
..

Do interpretacji trzech znaków  w A można podchodzić z różnych stron:

  • Odczyt dosłowny, w którym zakres znaków powiązany jest z odpowiednimi ćwierćnutami pr.r., daje trzy coraz krótsze znaki. Taki zapis, sugerujący coraz krótsze i łagodniejsze crescenda, współgra z opadającym kierunkiem tej sekwencji.
  • różnicę zakresu dwóch pierwszych znaków można uważać za nieistotną, co sugeruje ujednolicenie wszystkich trojga widełek, gdyż rysunek melodii jest w każdym takcie taki sam. Wersję tę proponujemy w tekście głównym.

Wersje wydań to efekt ujednoliceń znaków w t. 170-171, żadna z tych zmian nie nosi cech korekty Chopina..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Akompaniament w 2. połowie taktu miał pier­wotnie następującą postać: . Wersja ta jest wpisana w A, jednak 2., 3., 5. i 6. ósemka są przekreślone, a pod nimi wpisane są położone o tercję niżej nuty wersji ostatecznej. Ślady poprawek w Wf dowodzą jednak, że skre­ślona wersja była początkowo wydrukowana także tam, a dopiero potem zmieniona w druku na tekst ostateczny. Jak do tego doszło, trudno stwierdzić – sztycharz mógł nie zrozumieć po­prawki w A (wątpliwe – wydaje się wyraźna) albo może Chopin, robiąc korektę Wf1, miał przed sobą także A i omyłkowo zaznaczył poprawkę najpierw w rękopisie. Por. podobną sytuację w t. 159-160.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję 

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

a2 i d2-a2-b2 w Wa3
..

Wersja A (→Wf1) (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) została zmieniona w Wf2. Zmiany do­ko­nano z pewnością na polecenie Chopina, wątpli­we jednak, by było jego zamiarem pozostawienie d2 w przedostatniej ćwierćnucie kwin­to­li – celem korekty była zapewne wersja analogiczna do t. 170. Byłby to więc przykład niedokończonej korekty – mając przenieść d2 z 4. ćwierćnuty do piątej, sztycharz dodał nutę w nowym miejscu, ale nie usunął jej w starym. Tego typu błędy zda­rzyły się wielokrotnie, np. w Balladzie F op. 38, t. 179, a także w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292 czy Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93). Dlatego też w tekście głównym proponujemy najprawdopo­dob­niej zamierzoną przez Chopina, odpowiednio zmodyfikowaną wersję Wf2.

Wersje pozostałych źródeł to dowolne próby czę­ściowego lub zupełnego ujednolicenia odpowie­d­nich fragmentów t. 170 i 171.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 173

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Mordent w A

EZnieU

Przednutka w Wf (→Wn,Wa)

EZTU
..

Przednutkę w Wf (→Wn,Wa) uważamy za najpóźniejszą wersję autentyczną, mimo iż wydaje się, że występujący w A mordent nie był w korekcie usuwany. Brak śladów poprawek w druku sugeruje, że sztycharz Wf pominął ozdobnik, a korygując Wf, Chopin po prostu dodał przednutkę. Kreślenia w A świadczą więc o wahaniu kompozytora, gdyż to właśnie przednutka została tam skreślona i zastąpiona przez mordent. W tej sytuacji obie wersje można traktować jako równorzędne warianty. Podobne oboczności spotykamy także w innych jego utworach, np. w Balladzie As op. 47, t. 3 i 39 czy Mazurku c op. 30 nr 1, t. 1, 5 i 9, 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 174

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf nie ma kropek przedłużających 1. akord. Oczywisty błąd poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn