- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- …
- 71
- Następna »
t. 170
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Przed dolną nutą oktawy as2-as3 w połowie taktu występuje w źródłach . W tekście głównym ten niekonieczny znak pomijamy, zgodnie ze sposobem, w jaki tego typu zestawienia przednutki i bezpośrednio po niej następującej nuty tej samej wysokości były zazwyczaj zapisywane przez Chopina. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze |
|||||
t. 170-172
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Skreślenia widoczne w A pokazują, że Chopin zmienił dolne nuty w 1. ćwierćnucie t. 170 i ósemkach kończących t. 170-171. Skreślone wersje są możliwe do odczytania, co pozwala z dużym prawdopodobieństwem odtworzyć wcześniejszą wersję partii pr.r. w t. 170-172: . Ostatnim etapem kształtowania tego fragmentu jest zmiana wprowadzona w korekcie Wf2 w t. 171. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||
t. 170
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W żadnym ze źródeł nie ma przywracającego es2 na końcu taktu. Jest to niewątpliwe przeoczenie Chopina – błędy tego rodzaju należą do najczęściaj przez niego popełnianych. W tym przypadku prawdopodobieństwo pomyłki dodatkowo zwiększyła zmiana wysokości tej nuty – początkowo w A Chopin napisał w tym miejscu as2 – zrobiona niemal na pewno ze względu na połączenie z następnym taktem. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||
t. 170-171
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Nie jest pewne, czy brak kropek staccato/portato w Wf (→Wn,Wa) to efekt korekty Chopina, który zmienił koncepcję artykulacji kwintol w t. 170-171, czy przeoczenie sztycharza. Nawet jeśli – na co wskazuje brak śladów usuwania tych znaków w Wf – zostały one pominięte przypadkowo, Chopin nie uznał uzupełnienia ich za konieczne ani korygując dwukrotnie Wf, ani opracowując Balladę z panną O'Meara (po mężu Dubois). Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, czyli Wf2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 170-172
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Dostępna fotografia A nie daje pewności, czy znaki staccato nad oktawami w połowie każdego z tych taktów są klinikami, czy kropkami. Klinik wydaje się niemal pewny w t. 171 i 172, a niewykluczony w t. 170, czego jednak nie odtworzono w wydaniach. W tekście głównym zachowujemy kropki występujące w naszym źródle podstawowym, Wf2, mimo że wyboru znaków – niekoniecznie trafnego – dokonał przypuszczalnie sztycharz Wf. Za rozwiązaniem tym przemawia konsekwencja redakcyjna w stosunku do kropek nad ćwierćnutami kwintol w t. 170-171 wraz z przedstwioną tam argumentacją, a ponadto wspomniana niepewność odczytania A z niedoskonałej fotografii. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Kliniki , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- …
- 71
- Następna »