mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Półnuta cis2-fis2 w A (→Wf→Wn,Wa1→Wa2)

Tu bez kliszy 

Półnuta z kropką w Wa3

kropki przedłużające półnutę cis2-fis2
..

Nie wydaje się, by Chopinowi zależało na przetrzymaniu tej kwarty do końca 1. połowy taktu, co z punktu widzenia rytmu i harmonii można by uznać za uzasadnione. Kompozytor brał przypuszczalnie pod uwagę chwyt pianistyczny – zwolnienie środkowych palców ułatwia wykonanie akordu z przednutkami, toteż nie chciał sugerować ich przetrzymywania. Przy uwzględnieniu autentycznej pedalizacji różnica między obiema wersjami jest zresztą praktycznie niezauważalna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk dolnego głosu w A

EZnieU

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa)

EZTU = 2 laski
..

Wersja bez łuku to prawdopodobnie efekt przeoczenia sztycharza Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym podajemy jednak tę wersję, gdyż Chopin nie przywrócił łuku w korekcie Wf, mimo że zajął się łukiem pr.r. w następnym takcie, a w omawianym miejscu najprawdopodobniej skorygował wartość nuty a1 (patrz następna uwaga). Za pominięciem łuku przemawiają też widoczne w A poprawki łuków górnego głosu – omawiany łuk wiązał się prawdopodobnie z wersją łukowania, z której Chopin ostatecznie zrezygnował.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Chopin pominął w A dwa potrzebne znaki chromatyczne –  przed fis i  przed h. Obie niedokładności usunięto w Wf (→Wn,Wa). Natomiast w partii pr.r. jest niepotrzebnie powtórzony  przed h1 w połowie taktu, który uwzględniono we wszystkich wydaniach. W tekście głównym znak ten pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa) 
..

Akcent A jest – jak wiele innych w tej Balladzie – trudny do jednoznacznej interpretacji. W tekście głównym proponujemy akcent długi, odpowiedni dla motywu o charakterze appoggiatury, jednak użycie krótszego znaku można by uzasadnić skróceniem opóźnienia w stosunku do motywów w t. 110 i 111. Wersję wydań można więc traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 114-115

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki w A

EZnieU

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

EZTU
..

Przedłużenie łuku w Wf (→Wn,Wa) to niewątpliwie efekt korekty Chopina. Świadczą o tym idące w tym kierunku poprawki łuków A w t. 112-114.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf