t. 23
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Dopisany w KF najprawdopodobniej ołówkiem obniżający cis2 na c2 jest późniejszym dodatkiem H. Scholtza. Trzeba podkreślić, że przeoczenie tego przez Chopina jest bardzo mało prawdopodobne – tego rodzaju pominięcie znaku definiującego dźwięk nowo wprowadzanej tonacji jest w muzyce Chopina czymś absolutnie wyjątkowym, a tym bardziej w omawianym miejscu, w którym Chopin zadbał o precyzyjną notację, sygnalizując ostrzegawczym krzyżykiem powrót gis1 po kilku taktach obowiązywania g1. Scholtz wprowadził wersję z c2 – całkowicie dowolną – w redagowanym przez siebie wydaniu Preludiów (Peters, Lipsk 1879), spopularyzowały ją także inne późniejsze wydania zbiorowe, m.in. redagowane przez ucznia Chopina, Karola Mikulego (Kistner, Lipsk 1879) i kilka dwudziestowiecznych urtekstów (!). Powodem mogła być chęć uniknięcia ukośnego brzmienia cis2 w t. 23 z c1 w t. 24, jednak zdaniem redakcji, nie uzasadnia to dostatecznie takiej ingerencji w zapis Chopinowski. Patrz też uwaga w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach |
||||||
t. 24
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Proponowaną wersję opartą na akordzie A-dur można traktować jako dopuszczalny wariant. Wersja ta była prawdopodobnie wpisana pierwotnie w A, a następnie zmieniona przez Chopina na wersję nieodbiegającą brzmieniowo od dwóch następnych taktów. Zdaniem redakcji, zmiana ta jednak mogła być następstwem omyłkowego utożsamienia t. 24-25 z t. 25-26. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek |
||||||
t. 24
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
W A (→KF,Wf) nie ma ani jednego przed dźwiękami a (w różnych oktawach). Tego rodzaju pominięcie znaków definiujących aktualną tonację należy do najczęstszych błędów Chopina. Znaki dodano w Wn i Wa. Podobnie w 3 następnych taktach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wf |
||||||
t. 25-27
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Tak jak w t. 24, w A (→KF,Wf) nie ma ani jednego przed dźwiękami a (w różnych oktawach). Znaki uzupełniono w Wa (wszystkie) i Wn (z wyjątkiem a1 w t. 26 i a w t. 27). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
||||||
t. 25-26
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Inaczej niż w analogicznych t. 21-22, Chopin wpisał tu w partii pr.r. tylko po jednym łuku w każdym takcie. Uproszczenie notacji mogło być przejawem charakterystycznej dla Chopina ekonomii zapisu lub też mieć na celu uniknięcie potencjalnie kłopotliwego dla sztycharzy zagęszczenia oznaczeń. Biorąc pod uwagę tę drugą możliwość, jako rozwiązanie alternatywne proponujemy dokładniejsze oznaczenia z t. 21-22. W Wn nawet to uproszczone łukowanie zniekształcono, zastępując dwa łuki jednym, łączącym półnuty górnego głosu, o niejasnym znaczeniu – motywicznym lub przetrzymującym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |