Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 23

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Dopisany w KF najprawdopodobniej ołówkiem  obniżający cis2 na c2 jest późniejszym dodatkiem H. Scholtza. Trzeba podkreślić, że przeoczenie tego  przez Chopina jest bardzo mało prawdopo­dob­ne – tego rodzaju pominięcie znaku definiu­jącego dźwięk nowo wprowadzanej tonacji jest w muzyce Chopina czymś absolutnie wyjątkowym, a tym bardziej w omawianym miejscu, w którym Chopin zadbał o precyzyjną notację, sygnalizując ostrzegawczym krzyżykiem powrót gis1 po kilku taktach obowiązywania g1. Scholtz wprowadził wersję z c2 – całkowicie dowolną – w redagowa­nym przez siebie wydaniu Preludiów (Peters, Lipsk 1879), spopularyzowały ją także inne późniejsze wydania zbiorowe, m.in. redagowane przez ucznia Chopina, Karola Mikulego (Kistner, Lipsk 1879) i kilka dwudziestowiecznych urteks­tów (!). Powodem mogła być chęć uniknięcia ukośnego brzmienia cis2 w t. 23 z c1 w t. 24, jednak zdaniem redakcji, nie uzasadnia to do­statecznie takiej ingerencji w zapis Chopinowski. Patrz też uwaga w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach

t. 24

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

c1 w źródłach

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.           TGTU

cis1, alternatywna propozycja redakcji

miniat Corel         EZnieU

..

Proponowaną wersję opartą na akordzie A-dur można traktować jako dopuszczalny wariant. Wersja ta była prawdopodobnie wpisana pierwotnie w A, a następnie zmieniona przez Chopina na wersję nieodbiegającą brzmieniowo od dwóch następnych taktów. Zdaniem redakcji, zmiana ta jednak mogła być następstwem omyłkowego utożsamienia t. 24-25 z t. 25-26.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 24

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W A (→KF,Wf) nie ma ani jednego  przed dźwiękami a (w różnych oktawach). Tego rodzaju pominięcie znaków definiujących aktualną tonację należy do najczęstszych błędów Chopina. Znaki dodano w Wn i Wa. Podobnie w 3 następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wf

t. 25-27

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Tak jak w t. 24, w A (→KF,Wf) nie ma ani jednego  przed dźwiękami a (w różnych oktawach). Znaki uzupełniono w Wa (wszystkie) i Wn (z wyjątkiem a1 w t. 26 i a w t. 27).
Patrz też t. 27-32.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 25-26

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

2 łuki w A (→KF,WfWa)

! miniat: wycinek, 2 takty, tylko górna 5-linia.       EZTU

1 łuk w Wn

EZnieU1

4 łuki, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

..

Inaczej niż w analogicznych t. 21-22, Chopin wpisał tu w partii pr.r. tylko po jednym łuku w każdym takcie. Uproszczenie notacji mogło być przejawem charakterystycznej dla Chopina ekonomii zapisu lub też mieć na celu uniknięcie potencjalnie kłopotliwego dla sztycharzy zagęszczenia oznaczeń. Biorąc pod uwagę tę drugą możliwość, jako rozwiązanie alternatywne proponujemy dokładniejsze oznaczenia z t. 21-22. W Wn nawet to uproszczone łukowanie zniekształcono, zastępując dwa łuki jednym, łączącym półnuty górnego głosu, o niejasnym znaczeniu – motywicznym lub przetrzymującym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn