Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1-3

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Układ głosów w As i A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek, t. 1, tylko l.r.                    tr = EZnieU2;                      red = EZTU tylko nuty, pauza i kreska taktowa

Układ głosów w KGS

t. 1-3 z KGS

Układ głosów l.r. w Wf (→Wa)

t. 1-2 = EZnieU, t. 3 = EZTU

..

Dwugłosowy zapis partii l.r., w którym wyodręb­niony jest powtarzający się motyw H-Ais-H-G, został wprowadzony już w As i zachowany w A (→KFWn). W przeciwieństwie do As, w którym wszystkie 3 takty są tak zapisane (z użyciem skrótów), w wersji przygotowanej do druku Chopin zapisał w ten sposób tylko 2 pierwsze takty, które należy niewątpliwie traktować jako wzorzec dla następnych, zanotowanych już w uproszczony sposób. Przyjęcie w Wf (→Wa) tej uproszczonej pisowni już w t. 1-2 to niemal na pewno dowolność sztycharza, który nie dostrzegłszy możliwości zastosowania układu wiązań użytego w Wn i w naszym tekście (mery­to­rycznie równoważnego notacji Chopinowskiej), uznał zapis autentyczny za niemożliwy do odtworzenia w druku.
Notacja przyjęta w KGS wskazuje wykonanie górnego głosu dolnej pięciolinii prawą ręką, co jest wygodniejsze zwłaszcza dla mniejszych i mniej wprawnych rąk. Autentyczność tej pisowni nie jest potwierdzona, wydaje się jednak prawdopodobna – patrz charakterystyka KGS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 1-23

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As nie ma żadnych łuków artykulacyjno-frazowych, czego nie odnotowujemy w dalszych komentarzach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 1-22

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As nie ma żadnych wskazówek wykonawczych – określeń słownych, łuków, widełek dynamicznych, pedalizacji, znaków arpeggia. Jest to następstwo szkicowego charakteru tego rękopisu, a braki te odnotowujemy w następnych uwagach tylko przy pierwszym wystąpieniu poszczególnych elementów notacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 1

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

w A (→Wf,KFWn)

TGTU

w Wa

EZnieU

..

Nic nie wskazuje na możliwość autentyczności zmiany metrum dokonanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , 4/4 czy 2/2

t. 2-3

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As Chopin używa skrótów do zanotowania partii l.r. – t. 2 oznaczony jest za pomocą łuku nad wypisanym t. 1, natomiast aby wskazać, że t. 3 jest powtórzeniem t. 2, Chopin wpisał kon­wencjonalny znak /. Łuk jako znak powtórze­nia, często z określeniem bis, stosowany był przez Chopina niejednokrotnie – por. np. Lento con gran espressione WN37, t. 3-4. Skróty zawiera także A (→KF) – znaki / zastępują t. 2 i drugą połowę t. 3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A