KGS
Tekst główny
As - Autograf szkicowy
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
KGS - Kopia George Sand
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 1-3

Układ głosów w As i A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek, t. 1, tylko l.r.                    tr = EZnieU2;                      red = EZTU tylko nuty, pauza i kreska taktowa

Układ głosów w KGS

t. 1-3 z KGS

Układ głosów l.r. w Wf (→Wa)

t. 1-2 = EZnieU, t. 3 = EZTU

Dwugłosowy zapis partii l.r., w którym wyodręb­niony jest powtarzający się motyw H-Ais-H-G, został wprowadzony już w As i zachowany w A (→KFWn). W przeciwieństwie do As, w którym wszystkie 3 takty są tak zapisane (z użyciem skrótów), w wersji przygotowanej do druku Chopin zapisał w ten sposób tylko 2 pierwsze takty, które należy niewątpliwie traktować jako wzorzec dla następnych, zanotowanych już w uproszczony sposób. Przyjęcie w Wf (→Wa) tej uproszczonej pisowni już w t. 1-2 to niemal na pewno dowolność sztycharza, który nie dostrzegłszy możliwości zastosowania układu wiązań użytego w Wn i w naszym tekście (mery­to­rycznie równoważnego notacji Chopinowskiej), uznał zapis autentyczny za niemożliwy do odtworzenia w druku.
Notacja przyjęta w KGS wskazuje wykonanie górnego głosu dolnej pięciolinii prawą ręką, co jest wygodniejsze zwłaszcza dla mniejszych i mniej wprawnych rąk. Autentyczność tej pisowni nie jest potwierdzona, wydaje się jednak prawdopodobna – patrz charakterystyka KGS.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.