mUltimate Chopin

op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3-19

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Zapis jednogłosowy w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 4, tylko l.r.                    EZTU 4-5 + nibyESTU nieAs 6-7 + EZTU 8-16 i 18-19

Zapis dwugłosowy w KGS

KGS 4-5 + nibyESTU nie_As 6-7 + KGS 8-16 i 18-19
..

Tak jak w t. 1-3, w dalszej części Preludium w KGS konsekwentnie zastosowano odmienny podział na głosy, wskazujący na użycie pr.r. do wykonania najwyższych nut na dolnej pięciolinii. Wyjątek stanowią jedynie t. 6-7, w których mniejsza rozpiętość figuracji umożliwia bezproblemowe wykonanie jej samą l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 3-10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As zapis partii l.r. jest od tego momentu niekompletny – w t. 4-7 i 8-10 występuje całkowity lub częściowy brak zapisu:

  • Na początku t. 4 i 9 zapisana jest poje­dyncza nuta o nieokreślonej wartości (wyglądająca jak ćwierćnuta). Jest to najprawdopodobniej H w t. 4 i f [fis] w t. 9, co oznacza zapewne jakąś formę kontynuacji figuracji zdefiniowanej w po­przednich taktach, być może podobną do tej, która znalazła się w tych taktach w wersji ostatecznej.
  • Pustą 2. połowę t. 8 należy niemal na pewno wypełnić powtórzeniem 1. połowy, co wynika z analogii z t. 3. Chopin nie wpisał znaku powtórzenia, gdyż w tym miejscu Preludium sekwencyjne powtórzenie 1. frazy nie pozostawia wątpliwości co do akompaniamentu.

Do przemyślenia i zredagowania

W As zapis partii l.r. jest od tego momentu niekompletny – w t. 4-7 i 8-10 występuje całkowity lub częściowy brak zapisu:

  • na początku t. 4 i 9 zapisana jest pojedyncza nuta o nieokreślonej wartości (wyglądająca jak ćwierćnuta). Jest to najprawdopodobniej H w t. 4 i f [fis] w t. 9, co oznacza zapewne jakąś formę kontynuacji figuracji zdefiniowanej w poprzednich taktach. Zdaniem redakcji jest jednak mało prawdopodobne, że ... 

  • – co w t. 4 i 9 – raczej nie to co poprzednio;

    – kolejność pisania (Nowik) – h-moll nie musiało być pierwsze, a odstęp mógł oznaczać, że Chopin planował tam coś przed zapisanym taktem, np. jeden takt wstępu (w h-moll) i dopiero melodia (od początku taktu). A potem skrócił to do jednego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 5-10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W Wa łuk l.r. w t. 5 – pierwszym w nowej linii tekstu – rozpoczyna się od 1. ósemki, mimo że łuk w poprzednim takcie wskazuje na kontynuację. Niedokładność była zapewne skutkiem ubocznym przeniesienia łuku w t. 5-7 pod nuty (skądinąd uzasadnionego, gdyż pisownia Wf jest tu nielogiczna: łuk w t. 1-4 poprowadzony jest pod nutami, a jego kontynuacja w t. 5-7 – nad).
Niekonsekwentne łuki na przejściach do nowej linii występują także w KF i Wn – łuki w taktach rozpoczynających nową linię (t. 6 i 10 w KF oraz 5 i 9 w Wn) biegną od 1. ósemki taktu wbrew notacji na końcach poprzednich linii. (Niedokładności KF nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach ze względu na odmienny podział na systemy.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 5-12

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As, w całym utworze (pomijając końcowe akordy) nie ma żadnego znaku chromatycznego w partii pr.r. W przypadku przednutek w t. 5 i 10 brak krzyżyków przy przednutkach wydaje się oczywisty, choć tylko przy założeniu zasadniczej zgodności planu harmonicznego szkicu z wersją ostateczną Preludium (akompaniament w tych i sąsiednich taktach nie jest nawet zamarkowany). Natomiast użycie fis1, a nie f1 w t. 8 i 11-12 wynika niedwuznacznie z zapisanej partii l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 5-20

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

4 przednutki nieprzekreślone w As, A (→Wf→Wa) i KGS

!!!   miniat: wycinek, od przednutki do ćwierćnuty z kropką w t. 5, tylko górna 5-linia. Tu A.                     Tu bez kliszy 

4 przednutki przekreślone w KF (→Wn)

EZnieU = 4 x przekreślenie

Różne przednutki w WfS

EZnieU tylko 17 i 20. Na miniaturze fragment t. 17
..

Przednutki w t. 5, 10, 17 i 20 podajemy w tekście głównym jako nieprzekreślone, zgodnie z zapisem A (→Wf→Wa). W tym kontekście nie oznacza to jednak wykonania wyraźnie odmiennego od zwykłej, przekreślonej przednutki, na co wskazują:

  • widoczna w As poprawka rytmu w t. 10, w którym napisane początkowo 2 szesnastki Chopin zastąpił przednutką i ósemką;
  • przekreślenie – przypuszczalnie przez Chopina – przednutek w t. 17 i 20 w WfS, zapewne by skorygować niewłaściwe, zbyt  rozwlekłe wykonanie;
  • nie zawsze dokładną notację przednutek przez Chopina, który niekiedy zdawał się stosować je zamiennie, nie przejmując się ewentualną różnicą wykonania przednutek przekreślonych i nieprzekreślonych (por. np. Polonez cis  op. 26 nr 1, t. 11 i 36).

Zdaniem redakcji, uwzględniając tempo i charakter muzyki oraz wszystkie powyższe czynniki, można zalecić następujące rozwiązanie rytmiczne tego szczegółu: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Notacja przednutek , Adiustacje Fontany