Zagadnienia : Błędy KJ

t. 59-60

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez znaków w A1 i WL

!!!   miniat: nic.                Tu bez kliszy 

Akcent w t. 60 w KJ

TGTU tylko 60

Akcent w t. 59 w KK

2 akcenty w KB

2 akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji

..

Ponieważ zarówno KJ, jak i KK są oparte na [A2], ich różniące się wersje nie mogą być równocześnie prawdziwe. Brak wszakże przesłanek, by uznać jedną z nich za bardziej prawdopodobną od drugiej. Zdaniem redakcji, możliwe też, że w zamyśle Chopina zaakcentowane miały być obie półnuty – przeoczenie mogło przydarzyć się już samemu Chopinowi w [A2] albo obojgu kopiującym równocześnie. Wersja ta została zrealizowana w KB i proponujemy ją w tekście głównym. Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy dwa akcenty długie, których użycie w tym kontekście – długie nuty – jest bliższe Chopinowskim zwyczajom w doborze akcentów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy KJ , Adiustacje Bałakiriewa , Błędy KK

t. 61-62

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

e1 w t. 61-62 w A1, KK (→KB) i WL

!!!   miniat: t. 61 i pół 62, tylko dolna 5-linia, Corel.              TGTU = bez kliszy

eis1 i e1 w KJ, odczyt dosłowny

# eis1 w t. 61

eis1 i eis1 w KJ, interpretacja kontekstowa

# eis1 w obu taktach

..

Spośród dwóch wersji pochodzących od [A2] dajemy pierwszeństwo KK ze względu na jej zgodność z niewątpliwie autentyczną wersją A1. Krzyżyk podwyższający w KJ e1 na eis1 w t. 61 mógł być postawiony omyłkowo np. wskutek podobieństwa figur w t. 61-63. Z drugiej strony, nie można jednak wykluczyć, że Chopin chciał już w t. 61 wprowadzić durowy wariant toniki – por. kilku- lub kilkunastotaktowe, majorowe zakończenia Nokturnów e WN 23, cis op. 27 nr 1, fis op. 48 nr 2 czy f op. 55 nr 2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KJ , Niedokładności KJ , Błędy KK