mUltimate Chopin

op. 31, Scherzo b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 265-266

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez łuków w A (→KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko pr.r.                 Tu pusta klisza 

Łuki w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Łuki łączące e z fis i e1 z fis1 to zdaniem redakcji skutek błędu sztycharza Wf, który umieścił je na lewo zamiast na prawo od akordu w t. 266. Przemawia za tym:

  • niemal na pewno błędny trzeci łuk, przetrzymujący cis1 – patrz sąsiednia uwaga;
  • problematyczna celowość tego uzupełnienia – w odniesieniu do prowadzonego oktawami górnego głosu łuk nad całą frazą obejmuje właśnie te nuty, które są połączone przez omawiane łuki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Odwrócenie znaku , Połowiczne korekty

t. 268-269

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa) i Wn3

!!!   miniat: wycinek t. 268-269, tylko górna 5-linia.                 Tu EZTU górna linijka + EZTU 288 + EZTU lewy koniec 289 itd.

Ciągły łuk w Wn2

EZnieU górna linijka + EZnieU lewy koniec 288 itd
..

Adiustator Wn2 upodobnił łukowanie na przej­ściu t. 268-269 i 288-289 do łukowania analo­gi­cznej frazy w t. 369-370. Trudno znaleźć uzasad­nienie dla tej decyzji – niebudzący wątpliwości tekst zmieniono w trzech miejscach (jeszcze w t. 390-391), opierając się na czwartym, wąt­pliwym (notacja KF w t. 369-370 właściwie nie suge­ruje połączenia łuków). Nie dziwi zatem powrót w Wn3 do wersji autentycznej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 274-276

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do t. 274 w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.              TGTU

Łuk do końca t. 276 w KF

EZnieU

Łuk poza t. 276 w Wn1

EZnieU1

Łuk do t. 276 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU2 + lewy koniec EZTU od 277
..

Dłuższy łuk KF to przepisana (niezbyt dokładnie) z A wersja pierwotna – w A widać, że gdy wrócił on do Chopina po przepisaniu przez Fontanę, kompozytor skreślił pierwotny koniec tego łuku i dopisał nową końcówkę 2 takty wcześniej. Długi, ciągły łuk w Wn1 to wynik błędnej interpretacji KF, co poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 274-275

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki od a i cis w A (→KF,Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek te takty, obie pięciolinie                      EZTU

Łuki od h i od d w Wn

EZnieU1 
..

Łuki Wn to wynik nadinterpretacji nieco zbyt swobodnie postawionych łuków KF, które zaczynają się – zwłaszcza w l.r. – wyraźnie przed ćwierćnutą. Taka interpretacja nieznacznej niedokładności KF potwierdza znaną z innych utworów Chopina skłonność sztycharzy Wn do dopasowywania łuków i widełek dynamicznych do jednostek rytmicznych, np. taktów. Patrz też t. 273.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 278-280

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk w A (→KF,Wf→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek te 4 akordy, tylko dolna 5-linia.                TGTU

Bez łuku w Wn1
..

Brak łuku w Wn1 to oczywiste przeoczenie, zadiustowane w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn