Zagadnienia : Akcenty długie

t. 434

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Odwrócony akcent długi w A

!!!   miniat: wycinek jak w 332 (trochę dłuższy, 2 miary                          EZTU

 w KF (→Wn1)

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU2

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU3

..

Znak w A, tak jak w analogicznym t. 332, jest najprawdopodobniej odwróconym akcentem długim i tę wersję podajemy w tekście głównym. We wszystkich pozostałych źródłach odtworzono go niedokładnie, przesuwając w prawo, a niekiedy także wydłużając. Jako wersję alternatywną proponujemy zwykły akcent długi, jaki Chopin wpisał w KF w analogicznym t. 332. Jest bowiem możliwe, że zmiana ta miała w jego intencji dotyczyć także omawianego taktu – pominięcie korekty jednego z analogicznych miejsc należy do charakterystycznych niedokładności Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Niedokładności KF

t. 462

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn)

EZnieU

..

Kształt akcentu w A sugeruje, że jest to akcent długi. Jest to jeszcze wyraźniejsze w podobnym t. 470. W KF (→Wn) odtworzono oba znaki jako zwykłe, krótkie akcenty. Biorąc pod uwagę, jak dokładnie Chopin sprawdzał KF, brak poprawek w tych miejscach i wielu innych tego typu sytuacjach może oznaczać, że rodzaj użytego akcentu nie zawsze był dla Chopina sprawą priorytetową. Występującą w źródle podstawowym wersję z krótkim akcentem uważamy więc za dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności KF

t. 470

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU

..

Znak w A ma wszelkie cechy akcentu długiego. Mimo to, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odtworzono go jako zwykły, krótki akcent, co zdaniem redakcji można traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 486

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko dolna pięciolinia, wycinek.               EZTU

Krótki akcent w Wa i Wn

EZnieU

..

Tak jak w analogicznym t. 478, A ma tu akcent długi, choć jego długość wydaje się mniej wyraźna niż tam. Mimo to odtworzono go jako długi nie tylko w KF, ale i w Wf, które poprzednio miało krótki akcent. Do tekstu głównego przyjmujemy akcent długi, zgodnie z t. 478 i zgodnie z zaznaczoną przez Chopina za pomocą wartości rytmicznych nieco dłuższą artykulacją tych oktaw – są to półnuty, a nie ćwierćnuty staccato, jak np. w następnych dwóch taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 492-493

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcenty długie w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: wycinek, t. 492 i początek 493, tylko górna 5-linia.                            TGTU = 2 akcenty długie pod pr.r.

Krótkie akcenty w Wn i Wa

zamiast długich

..

W A różnica między akcentami długimi w pr.r. i krótkim akcentem na A w t. 493 jest wyraźna. W KF jest ona dostrzegalna, ale można ją łatwo uznać za nieznaczącą, związaną z naturalną niedoskonałością pisma odręcznego, co tłumaczy ujednolicenie znaków w Wn. Jeszcze trudniejsza jest ocena znaków w Wf – w całej, rozpoczynającej się tutaj części różnice między akcentami, mimo iż widoczne, nie wydają się sygnalizować odmiennego znaczenia. W omawianych taktach przyjmujemy, że są to długie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn