Wf
porównaj
t. 477-478
Zdaniem redakcji, łuki źródeł stanowią tu niepotrzebną komplikację zapisu (por. t. 473-474 i 475-476), a ich autentyczność wcale nie jest pewna – łuk w t. 477 mógł np. być przedłużany w [A], co sztycharz Wf mylnie zinterpretował jako dodanie drugiego łuku. Można też sobie wyobrazić dodanie drugiego łuku w korekcie Wf, jako uproszczoną formę jego przedłużenia. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy jeden łuk nad całym pasażem.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
notacja: Łuki