Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 14
- Następna »
t. 42
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Jako górną nutę 10. szesnastki Wf (→Wn1) ma a2 (z ); ais2 jest następnie przywrócone krzyżykiem na początku 4. miary taktu. Niewątpliwą pomyłkę sztycharza potwierdzają poprawki w trzech z czterech egzemplarzy lekcyjnych – WfS, WfJ i WfH. Odpowiednie adiustacje wprowadzono także w Wa i późniejszych Wn – w Wn2 zmieniono błędny na , a w Wa i Wn3 usunięto oba znaki.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn , Dopiski WfH |
|
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Przed najwyższą nutą 2. akordu w Wf nie ma znaku chromatycznego. Tę oczywistą pomyłkę – patrz akord l.r. na 4. ósemce – poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa. Krzyżyk dopisany jest także w WfS. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy |
|
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf przed akordem na ostatniej ósemce umieszczony jest na wysokości cis1 zamiast eis1. Oczywisty błąd poprawiono w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|
t. 45
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Triole na 6. i 7. ósemce taktu rozpoczynają się w Wf septymą dis2-cis3. Te oczywiste błędy Chopin poprawił w WfD, poprawną wersję mają także Wn i Wa. Ołówkowe wpisy znajdują się również w WfS i WfJ, ich sens nie jednak całkiem jasny. W WfS w otoczeniu błędnych nut dopisano ołówkiem jakby główki nutowe, wyglądają one jednak raczej jak skreślenie cis2 niż dopisanie h2. Mimo to, ponieważ trudno sobie wyobrazić inny cel dopisków w tym miejscu, przyjmujemy, że intencją piszącego – przypuszczalnie Chopina – była korekta błędnych nut. Jeszcze mniej oczywisty jest ołówkowy wpis w WfJ, w niczym nieprzypominający naniesień Chopinowskich – obie błędne nuty zostały obwiedzione kółkami i nad każdą dopisano niezbyt czytelny znak, być może literę (b?). Mogłoby to oznaczać, że wpisu dokonała osoba anglojęzyczna, a więc np. panna Stirling, która w innych utworach niewątpliwie kopiowała Chopinowskie wpisy ze swoich egzemplarzy do egzemplarzy siostry Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Dopiski WfS |
|
t. 47
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed e3. Znak dodano zarówno w Wn, jak i Wa, został również wpisany w WfH (kształt znaku nie jest charakterystyczny dla pisma Chopina). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Dopiski WfH |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 14
- Następna »