Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 45

Triole na 6. i 7. ósemce taktu rozpoczynają się w Wf septymą dis2-cis3. Te oczywiste błędy Chopin poprawił w WfD, poprawną wersję mają także Wn i Wa. Ołówkowe wpisy znajdują się również w WfS i WfJ, ich sens nie jednak całkiem jasny. W WfS w otoczeniu błędnych nut dopisano ołówkiem jakby główki nutowe, wyglądają one jednak raczej jak skreślenie cis2 niż dopisanie h2. Mimo to, ponieważ trudno sobie wyobrazić inny cel dopisków w tym miejscu, przyjmujemy, że intencją piszącego – przypuszczalnie Chopina – była korekta błędnych nut. Jeszcze mniej oczywisty jest ołówkowy wpis w WfJ, w niczym nieprzypominający naniesień Chopinowskich – obie błędne nuty zostały obwiedzione kółkami i nad każdą dopisano niezbyt czytelny znak, być może literę (b?). Mogłoby to oznaczać, że wpisu dokonała osoba anglojęzyczna, a więc np. panna Stirling, która w innych utworach niewątpliwie kopiowała Chopinowskie wpisy ze swoich egzemplarzy do egzemplarzy siostry Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Adiustacje Wn, Dopiski WfS

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.