Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 54
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Zmiana łukowania w Wn3 to charakterystyczny przykład rutynowej adiustacji – osobny łuk dla 2. miary taktu przypomina raczej smyczkowanie niż gest pianistyczny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 56
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Dopisany w WfS łuk przetrzymujący gis2 świadczy, że jego brak w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) to najprawdopodobniej przeoczenie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wn , Dopiski WfS |
|||||||||
t. 56
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Palcowanie dodane w Wn3 jest w tym kontekście oczywiste. Dodanie go miało przypuszczalnie na celu podkreślenie konieczności zatrzymania całej nuty ręką, a nie pedałem, który ze względu na zmianę harmonii w połowie taktu musi być puszczony (zmieniony). Wybór miejsc, w których adiustator tego wydania dodał palcowanie wydaje się bardzo subiektywny – oprócz tego miejsca dodatkowe wskazówki znajdujemy jeszcze tylko w t. 123. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 58
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 58
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Tak jak w analogicznym t. 17, w tekście głównym proponujemy całotaktowy łuk w partii l.r. Taki sam łuk dodano w Wn3, natomiast w Wa każdą połowę taktu objęto osobnym łukiem, być może ze względu na brak miejsca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |