mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 93-94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

We wszystkich źródłach oprócz Wn3 trzy najniższe oktawy postępu basowego zapisane są skrótowo za pomocą cyfr 8.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Skrótowy zapis oktaw

t. 93

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 w akordzie w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez łuku i wideł.           TGTU

h1 w Wn1 (→Wn2)
..

Wersja Wn1 (→Wn2) jest najprawdopodobniej błędna – nawet gdyby przyjąć, że Chopin brał udział w przygotowaniu Wn1, użycie h1 w tym kontekście wymagałoby ostrzegawczego . Jako błąd potraktowano to w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (odczyt dosłowny) i Wa3

jak na miniaturze.   Belka szesnastkowa od początku wiązania

Wn1 (→Wn2), interpretacja kontekstowa (możliwa interpretacja Wf)

Wa1 (→Wa2) – prawdopodobna interpretacja Wf

TGTU

Wn3, interpretacja kontekstowa
..

Zapis rytmiczny 1. połowy taktu jest w Wf niejsany – grupa 20 trzydziestodwójek według zapisanych wartości rytmicznych rozpoczyna się po szesnastce eis4, ale według rozplanowania nut – po ósemce. W Wn1 (→Wn2) zmieniono rozplanowanie nut, popełniono jednak błąd w układzie wiązania, przez co oba eis4 są szesnastkami; po poprawieniu błędu wersja Wn1 (→Wn2) stanowi możliwą interpretację pisowni Wf. Inną interpretację tworzy wersja Wa1 (→Wa2), w której pierwszemu eis4 nadano wartość ósemki. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest, że intencji Chopina odpowiada ta druga wersja, którą tym samym podajemy w tekście głównym. W Wn3 do błędu wcześniejszych Wn dodano kolejny – niewłaściwe rozplanowanie ósemek l.r. względem pr.r. W Wa3 przywrócono niejasną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł i palcowań.                          TGTU = ostatnie dis1 l.r. na swoim miejscu + wiązanie l.r.

Wn1 (→Wn2)

wg miniatury

Wn3

wg miniatury = dłuższa belka (lub uzupełnienie) + l.r. (ostatnia ósemka wcześniej)
..

W tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości rytm Wf (→Wa). W Wn1 (→Wn2) całą grupę 6 nut omyłkowo połączono wiązaniem trzydziestodwójkowym, co w Wn3 zadiustowano, dodając cyfrę 6 i przesuwając ostatnią ósemkę l.r. pod fisis2. Dało to wersję zupełnie dowolną i nadal błędną, gdyż sekstola powinna tu być zapisana szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 94

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 3. miara taktu + jedna nuta, tylko górna 5-linia, bez wideł.                       TGTU (6 cyfr w nawiasie)

Palcowanie wpisane do WfD

tylko (545)

Bez palcowania lekcyjnego
..

W tekście głównym podajemy palcowanie wpisane przez Chopina w WfS. Wpis w WfD oznacza najprawdopodobniej to samo palcowanie, precyzując jego najbardziej charakterystyczny fragment.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS