Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 104

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Atut (→WfWn)

!!!   miniat: nic.                      Tu pusta klisza 

> w Wa

jak TGTU, tylko bez nawiasu

[>] proponowany przez redakcję

..

Pominięcie akcentu pod początkiem charakterystycznego motywu, imitowanego w partiach rogów, fagotów i klarnetów, uważamy za niedopatrzenie Chopina. Znak znajduje się w analogicznym t. 116, a w partii fagotów oba takty oznaczone są w jednakowy sposób. Akcent dodano w Wa, przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 116.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 111-114

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Atut (→Wf)

!!!   miniat: ten motyw w t. 99-100, tylko dolna 5-linia, ćwierćnutę dosunąć do kreski taktowej i po odstępie drugi raz to samo.                       Tu łuk pod ósemkami za pierwszym razem (111)

Łuki w Wn i Wa

2 razy tylko pod ósemkami

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU (2 łuki)

..

W Atut (→Wf) łukowanie motywów basu jest tu mniej dokładne niż za pierwszym razem (t. 99-102) – łukiem objęte są jedynie ósemki w t. 111. Zdaniem redakcji jest to spowodowane tym, że t. 111 jest ostatnim na stronie Atut – kończąc pracę nad tą stroną, Chopin wpisał łuk pod tą częścią motywu, którą widział, a na następnej stronie już o łukach w pośpiechu zapomniał. Wydaje się też, że łuk obejmujący 3 ósemki był pierwotną ideą – kształt napisanego jako pierwszy łuku w t. 99-100 sugeruje, że Chopin dopiero w trakcie pisania postanowił doprowadzić go dalej, do ćwierćnuty. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy w t. 111-114 łuki takie jak w analogicznych t. 99-102. W Wn i Wa zachowano krótszy łuk w t. 111 i dodano podobny w t. 113.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 125-126

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

e powtórzone w Atut (→WfWn)

!!!   miniat: nic.                TGTU = puste

e przetrzymane w Wa

łuk przetrzymujący 125-126

..

Dodatkowy łuk przetrzymujący e to niemal na pewno dowolna adiustacja Wa. Chopin korygował Wf, dodając podobne łuki w dwóch poprzednich taktach, a mimo drobnej niedokładności w realizacji tej korekty nie widać powodu, by podejrzewać, że pominął wówczas łuk w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 138

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf pominięto  podwyższający d1 na dis1. Oczywisty błąd poprawiono w pozostałych wydaniach. Znak został także dopisany w WfH.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 139

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf brak  podwyższającego d2 na dis2. Oczywistą pomyłkę poprawiono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn