Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 36-38

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W t. 36 i 38 Atut ma jedynie krzyżyki podwyższające g na gis. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wf tylko w t. 36. W Wn i Wa krzyżyki dodano także w t. 38.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 36

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Atut (→Wf) nie ma  obniżającego fis2 na f2. Oczywistą niedokładność poprawiono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 36

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od f2 w Atut i Wn3

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez cresc.            TGTU

Łuk od h1 w Wf (→Wn1Wn2)

zacząć ósemkę wcześniej niż TGTU

Łuk od c2 w Wa

Od początku taktu = EZnieU1

..

Łuk Wf (→Wn1Wn2) jest postawiony niestarannie – początek łuku umieszczony jest na wysokości górnego głosu, ale wypada nad 2. ósemką taktu. Za tekst tych wydań przyjmujemy najprostsze odczytanie, od ósemki h1. Wersję tę zadiustowano zarówno w Wa, jak i w Wn3, w tym ostatnim zgodnie z Atut.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 48-49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Kropka staccato w Atut

!!!   miniat: t. 48, tylko dolna 5-linia.               Tu tylko kropka pod 1. oktawą.

Bez znaków w Wf (→Wn)

Kropki i łuk w Wa

kropki pod 2. i 3. oktawą i łuk EZnieU1 (od 3. oktawy do początku t. 49)

Kropki proponowane przez redakcję

TGTU = 3 kropki, w tym dwie w nawiasie

..

Brak w Wf (→Wn) oznaczeń artykulacyjnych w t. 48 to zapewne przeoczenie – Atut ma tylko jedną kropkę staccato, co łatwo mogło ujść uwagi sztycharza. Nie jest też jasne, czy brak wskazówek dla 2. i 3. oktawy oznacza, że Chopin chciał powtórzyć schemat artykulacji z t. 46, czy miał na myśli kontynuację staccato. Adiustator Wa przyjął tę pierwszą interpretację, powtórzył jednak błędne oznaczenia Wf (→Wa) z t. 46. Redakcja mUltimate Chopin skłania się do drugiej, mniej oczywistej możliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 48-49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wa dodano łuk łączący oktawy Fis-fis i H1-H, z pewnością przez analogię z t. 46-47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa