Ozdobniki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
|
t. 255
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Przekreślenie przednutki w Wn to zapewne adiustacja, a może tylko niedokładność. W tekście głównym zachowujemy pisownię Wf (→Wa), która przypuszczalnie jest autentyczna. Podobnie w t. 257. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 257
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 255, w tekście głównym podajemy przednutkę długą na podstawie Wf (→Wa). Przekreślenie przednutki w Wn to niedokładność lub rutynowa adiustacja. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 267-271
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Pierwotna, skorygowana następnie – zapewne przez Chopina – notacja pierwszej nuty w t. 267 i następnych: kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
|
t. 300-301
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wn1 (→Wn2) wszystkie przednutki są w tych taktach nieprzekreślone, co jest jednym z przejawów wyraźnego rozproszenia uwagi sztycharza Wn1 w t. 299-302 (inne to przeoczenie chorągiewki ósemkowej w t. 300, błędna ostatnia szesnastka l.r. w t. 300, błędy tercjowe w akordach w t. 300 i 302 oraz – prawdopodobnie – pominięcie trzech kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 304
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Oznaczywszy arpeggio w analogicznym t. 287, Chopin przypuszczalnie uważał je tutaj za oczywiste, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie wężyka. Do podobnego wniosku doszli adiustatorzy Wn3 i Wa3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
.
w t. 299-301). Prawidłową postać przywrócono przednutkom w 
] proponowane przez redakcję- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »