mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Ozdobniki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Ozdobniki

t. 609

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Przednutka długa w Wf (→Wa)

!!!   miniat: przednutka i nuta (jak w t. 607), tylko górna 5-linia.                TGTU = puste

Przednutka przekreślona w Wn

chorągiewka i przekreślenie
..

Tak jak w kilku innych miejscach (np. t. 250 i 577), można mieć wątpliwości, czy przednutka długa nie jest tu tylko świadectwem niestaran­ności sztycharza. W ten sposób oceniono to w Wn, jednak zdaniem redakcji sytuacja w tym takcie (a także w t. 607) jest inna – przed dłuższymi wartościami, jak np. półnuty, przednutki w formie drobnych ćwierćnut były niejednokrotnie stosowane przez Chopina (por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 208, a także Impromptu Ges op. 51, t. 104 czy Polonez-Fantazja op. 61, t. 209 i 212). Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy notację Wf (→Wa). Powyższe spostrzeżenia nie dowodzą wszakże, że zapis ten faktycznie jest zgodny z intencją Chopina, pokazują jedynie, że jest to możliwe, dlatego wersję Wn można traktować jako dopuszczalny wariant (przednutkę krótką w podobnym kontekście znajdujemy np. w Nokturnie c op. 48 nr 1, t. 19).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 667-670

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

5  i  w Wf

!!!   miniat: nic.              

6 ​​​​​​​​​​​​​​ ​w Wn​​​​​​ i Wa

6  proponowanych przez redakcję​​​​​​​
..

W tekście głównym przedłużamy wężyki pod­kreślające trwanie trylów. Zasięg wężyków ani to, czy w ogóle użyto ich w zapisie, nie wpływa w zasadzie na sposób wykonania trylu, toteż wybieramy naj­bardziej sugestywną notację. Chopin zapisywał dłuższe, ciągłe tryle w różny sposób – por. np. Walc Des op. 64 nr 1, t. 69-72.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 670

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Końcówka trylu w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez końcówki pr.r. w Wn1 (→Wn2)

Bez końcówki pr.r., łuczek l.r. w Wn3

Końcówki i łuczki obu rąk proponowane przez redakcję
..

Brak zakończenia trylu w pr.r. to z pewnością błąd Wn. Biorąc pod uwagę wersję analogicznego t. 332, można się dziwić, że w drobiazgowo na ogół zadiustowanym Wn3 nie uzupełniono tej końcówki, mimo że dodano łuczek przednutkom l.r. W tekście głównym dodajemy łuczki w obu zakończeniach tryli, wzorując się właśnie na t. 332.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn