mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Ozdobniki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Ozdobniki

t. 390

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf

!!!   miniat: nic.                    EZnieU

 w Wn i Wa

EZnieU

 z  proponowany przez redakcję

EZTU
..

W źródłach nie ma  pod znakiem obiegnika, jednak "poprzeczka" widoczna w znaku Wf –  – bywała używana do zaznaczenia, że dolną nutę obiegnika należy podwyższyć (patrz np. Nokturn H op. 62 nr 1, t. 12, w którym Chopin w jednym z autografów zapisał obiegnik znakiem , a w innym wypisał drobnymi nutkami, z których dolna jest podwyższona). Zwraca również uwagę, że znak w Wf jest odwrócony, co może sugerować nienaturalną w tym kontekście kolejność zamiennych nut (najpierw dolna, potem górna). Notacji tej, zapewne przypadkowej, nie powtórzono ani w Wn, ani w Wa. W tekście głównym podajemy ogólnie przyjętą pisownię, odpowiadającą najbardziej prawdopodobnemu wykonaniu obiegnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 404

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Pisownia Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                    tu TGTU

Pisownia Wn

EZnieU
..

Notacja Wn, w której ćwierćnuta dolnego głosu została odłączona on przednutki rozpoczynającej tryl, jest z pewnością nieautentyczna i niejasna – to, że napisane obok siebie nuty tworzą w rzeczywistości jedno uderzenie klawisza, nie jest wcale oczywiste. Zastsowaną w Wf (→Wa) notację spotykamy w wielu utworach Chopina, np. w II części Koncertu, t. 55, a także w Koncercie f op. 21, cz. I, t. 97, Fantazji A op. 13, t. 40 czy Allegro de Concert op. 46, t. 53 i analog.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 520

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W WfD pod całym pasażem (od dis1 do a2) wpisana jest ołówkiem ukośna linia. Mniej lub bardziej ukośne linie były przez Chopina używane np. do oznaczania synchronizacji ozdobników (por. t. 403), jednak tutaj nie wskazuje ona konkretnej nuty ani w prawej, ani w lewej ręce. Nie wydaje się również, by był to znak podkreślający znaczenie pauzy, jak np. w t. . Był to więc przypuszczalnie znak towarzyszący jakiejś uwadze słownej, dotyczycącej gładkiego wykonania pasażu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 523

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

5 ósemek w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w 168.              TGTU​​​​​​​

4 szesnastki w Wn

bez pierwszej = e2-d2-cis2-d2​​​​​​​
..

Tak jak w t. 168, nie jest całkiem jasne, czy zmiana sposobu zapisania obiegnika to dowolność Wn, czy wersja pierwotna, skorygowana później w Wf. W omawianym takcie Wf ma wyraźne ślady zmian dokonywanych w druku (w t. 168 ich nie ma), jednak dotyczyły one, jak się wydaje, redukcji liczby drobnych nut pomiędzy ćwierćnutą d2 a ósemką f2 z pięciu do czterech, a nie ich wiązania. Trafność powyższych spostrzeżeń przemawiałaby więc za dowolną zmianą wprowadzoną w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 550

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa1→Wa2)

!!!   miniat: półnuta 550, tylko dolna 5-linia, bez akcentu (tylko akord i kawałki łuków, bez kreski taktowej)                              Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wa3

jak TGTU, ale bez nawiasów = wężyk 550

Arpeggio proponowane przez redakcję

TGTU
..

W tekście głównym dodajemy arpeggio w t. 550 na wzór t. 195. Wskazówkę dodano również w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa